Black Boys D1: gouden generatie
za 03-12-2016 📸 v.v. Black Boys
Die nieuwe termen, waarmee de almachtige bond tegenwoordig de jeugdteams pleegt aan te duiden, kan ik mij maar heel moeilijk eigen maken. Ik stam nog uit de tijd, dat alle jeugd tot twaalf jaar welpen werden genoemd. Die aanduiding is alleen nog terug te vinden in historische kronieken en inmiddels zo het zo mooi heet, aangepast aan de Europese maatstaven. Maar bij onze Oosterburen spreken ze nog steeds over de C-Jugend en wees nu eerlijk, Aa's, Bee's, Cee's, Deetjes, Eetjes en Efjes bekt toch veel beter dan pak 'm beet JO13G.
Trouwens over Deetjes gesproken, die van Black Boys speelden vanmorgen de laatste wedstrijd van de najaarsreeks en wel tegen RKVV Bakhuizen D1. In meerdere opzichten een bijzonder potje, want niet alleen kwamen daarmee de nummers één (Bakhuizen) en twee (Black Boys) binnen de lijnen, maar bovendien stond de titel op het spel, want na negen speelronden bedroeg het verschil tussen beide giganten maar één schamel puntje. En dus mocht degene die vandaag als winnaar de box zou opzoeken zich - en dat klinkt toch veel mooier dan kampioen van de najaarsreeks - zich "Herbstmeister" noemen.
Dat laatste moet deze frisse morgen eerst maar eens tegen de leeftijdsgenoten van "Bakhusen" gebeuren. Dat zal lastig genoeg worden, want uitgerekend tegen deze tegenstander liepen de "Men in Black" tegen de enige seizoensnederlaag op.
Onder het toeziend oog van nerveuze bloed- en aanverwanten begint de wedstrijd tussen de "Equipo Negro" en de gasten van Friesland's enige heuvelrug., tenminste als we de Friese variant van de Mont Sant Michel oftewel de terp van Hogebeintum buiten beschouwing laten. De mat waarop de wedstrijd zich voltrekt, heeft overigens niets weg van een heuvelrug en is niet alleen redelijk vlak, maar - en niet onbelangrijk - ook nog eens van echt gras. Een mat, waar je om Johan Derksen te citeren, nog met je poten in de klei staat en waar nog het echte voetbal wordt gespeeld. En bovendien een mat, waar de geheel in het zwart geklede spelers van de thuisclub niet af en toe door opstuivend rubbergranulaat aan het zicht worden onttrokken. Inmiddels is de wedstrijd op die mat met strak gekalkte lijnen al een paar minuten onderweg als de eerste hoekschop van de thuisclub voor dreiging lijkt te zorgen. De corner van Simon Abrehaley-Tsebeke komt echter niet goed voor. Dat is echter anders, wanneer de middenvelder even later een prima pass verzend, maar deze keer krijgt het eindstation onder druk van twee verdedigers de bal niet onder controle. Vervolgens treffen twee pogingen van achtereenvolgens Dennis Beitsma en Simon Abrehaley-Tsebeke geen doel. Dat doel wordt even later weer onder vuur genomen en nu succesvol Een prachtige steekbal van Dennis Beitsma bereikt Nick Schnater en die laat de keeper van Bakhuizen met een schuiver in de verre hoek geen kans (1-0). Veel kansen krijgt Black Boys in het vervolg van de eerste helft niet meer, maar het publiek wordt toch vermaakt. Onder meer door Simon Abrehaley-Tsebeke, die voor de ogen van het thuispubliek een onvervalst stukje gallery-play laat zien. Niet lang daarna valt de eerste kans voor de gasten te noteren, maar net als in de rest van de wedstrijd beschikt Black Boys met Julian Wiersma over een alerte en betrouwbare sluitpost. Die kans viel overigens in een fase, waarin Bakhuizen druk uitoefende. Black Boys komt die fase dankzij o.a. goed verdedigend werk van Daniël Escalona echter schadevrij door en de thuisclub krijgt in de slotfase van de eerste helft via Damian de Vries en Justin Stoelwinder nog een paar halve mogelijkheden. Die leveren evenals pogingen van Wesley Zwennes en Simon Abrehaley-Tsebeke echter niets op en nadat de kleinste van het veld (Simon Abrehaley-Tsebeke) vervolgens met een schouderduw de grootste van Bakhuizen van de bal duwt, zit de eerste helft er op. Langs de lijn deel twee is nog maar een paar minuten aan de gang als Justin Stoelwinder door de blauw-gele defensie slalomt en die actie met de 2-0 bekroont. Een snel uitgevoerde counter betekent even later de "Vorentscheidung". Een pass van Justin Stoelwinder wordt door Damian de Vries op waarde geschat en laatstgenoemde gooit de wedstrijd in het slot (3-0). Kort daarop had de 4-0 moeten vallen, maar de doorgebroken Simon Abrehaley-Tsebeke had na een solo geen oog voor zijn meegelopen en vrijstaande ploeggenoot en schoot de bal tegen de overigens prima keepende doelman van Bakhuizen op. Diezelfde doelman voorkwam vervolgens met een fantastische redding, dat die vierde er alsnog kwam en had even later het geluk aan zijn zijde, toen een diepe bal via de rug van Auke Verwer niet in maar net naast het doel belandde. Het was echter slechts uitstel van executie, want een paar minuten later was Auke Verwer na een voorzet van Simon Abrehaley-Tsebeke attent. Van dichtbij tikte hij de bal, die via Damian de Vries bij hem terecht kwam, tegen de touwen en daarmee trok Black Boys de wedstrijd zo die niet al lang en breed beslist was, definitief naar zich toe. Even definitief was vervolgens het einde van de wedstrijd, want tegenstander Bakhuizen of beter de leiding van het team besloot het speelveld te verlaten. Daarmee kwam een even abrupt als bizar einde aan een wedstrijd, die bij vlagen en zeker van de zijde van Black Boys prima voetbal te zien gaf. Vooral in de tweede helft was het eenrichtingsverkeer richting de Bakhuizen-goal en kwamen de gasten er door goed werk van o.a. rechterverdediger Remco Scheffer niet meer uit. Op de zege en de titel "Herbstmeister" viel dan ook en zelfs aan het voegtijdige einde van de wedstrijd weinig af te dingen. Met die zege herhaalde Black Boys D1 de prestatie van exact een jaar geleden en de vaders van "the Boys" moeten nu echt maar eens over een heuse prijzenkast gaan nadenken. Immers wanneer de mannen in dit tempo doorgaan met het verzamelen van blinkend eremetaal, dan is er over een aantal jaren bij deze gouden generatie op de muur geen plekje meer vrij en is een bezoekje aan de Gamma ... wat zeg ik Gamma, toch echt noodzakelijk. Pengel |
Er werd nog op straat gevoetbald of in de hokjes van de veemarkt. Poten was het ritueel, waarbij de besten altijd als eerste werden gekozen. De politie die zo maar jouw moeizaam bijeen gespaarde leren voetbal van Janssen Sport in beslag nam. en lek stak. Pupillen die toen nog welpen heetten en alleen op zomeravonden tegen elkaar voetbalden. Elftalfoto's van ESSO en Panini-plaatjes werden verzameld en bij de sigarenzaak van Auke Modderman op de Oosterdiek stond, of de wedstrijd van jouw elftal was afgelast. Velen zullen zich die tijd van weleer herinneren. In die tijd waren drie corners nog gewoon een PENGEL
|
SOCIAL
|