De tussenbalans van 2022-2023
|
Waterpoort Boys
3e klasse A - zaterdag Derde plaats - 22 punten uit 11 duels 📸 Kim Kampman Fotografie
Waterpoort Boys begon eind november 2021 aan een ongekende reeks waarbij men alleen de laatste wedstrijd voor de finale van de nacompetitie om promotie naar de derde klasse om begrijpelijke reden (blessures en/of schorsingen) liet lopen. In die eindstrijd werd zoals bekend, met glans van TONEGO gewonnen en die glans verbleekte bij de rentree in de derde klasse niet.
Daar waar in de voorbeschouwing op dit seizoen - en uiteraard met het oog op de versterkte en ietwat “mafkeziaanse" promotie-/degradatieregeling - rechtstreekse handhaving bij de geelhemden de meest gebezigde term was, voegde de formatie van scheidend trainer Sido Postma zich meteen achter c.q. bij de top van de derde klasse, een positie die men nu na elf wedstrijden nog steeds inneemt. In de duels met de beide toppers i.c. Heerenveense Boys en SC Bolsward bleek dat die ploegen meer in hun mars hadden. Niettemin wist Waterpoort Boys de "Ès Céé uut Bolsert" over de knie te leggen. Dat laatste deed de “guess who’s back”-ploeg ook met Oudehaske, Scharnegoutum, SVM Marknesse, SF Deinum, Oeverzwaluwen en Heeg, terwijl men alleen met Nijland de punten deelde. Dat gelijkspel was trouwens een tikkeltje onnodig en dat gold ook voor de nederlaag die men eerder tegen CVVO leed. Het verlies tegen DWP en tegen Heerenveense Boys was daarentegen terecht en ook de nederlaag in de eerste ronde van de districtsbeker noord tegen tweedeklasser Zeerobben hoorde in die categorie thuis. Die wedstrijd werd door de voetbalbond verplaatst van zaterdag 22 naar dinsdag 18 oktober en hoewel de wedstrijd een paar honderd toeschouwers trok, kostte dat de club toch gauw een paar duizend euro. Na afloop ging iedereen namelijk meteen naar huis en bleef er niemand in de kantine hangen, iets wat “het verdienmodel” uit Zeist natuurlijk had moeten onderkennen. Dat model heeft - en we hebben dat al vaker gezegd - niet zoveel met voetbal, clubs, spelers en supporters, iets wat met de passieve houding inzake de exorbitante stijging van de energiekosten waarbij vooral naar anderen werd ge- en verwezen, weer eens werd bevestigd. Van de zijde van Waterpoort Boys werd een paar weken geleden bevestigd dat men na dit seizoen afscheid neemt van trainer Sido Postma, die dan drie jaar bij de Sneker cultclub werkzaam is geweest en die in de tijd het smoelenboek van het eerste elftal grondig heeft gewijzigd. Richting dat afscheid wil men zo lang mogelijk bijblijven en zal men de mogelijkheid om opnieuw een stap omhoog te zetten indien die zich voordoet, beslist niet uit de weg gaan. Voorlopig blijft rechtstreekse handhaving op het meest noordelijk gelegen sportcomplex van Sneek echter doelstelling "numero uno” en daarvoor dient de mix van routine (Kevin Kedde, Robert Minks, Stefan Rijpkema, Andy de Vries en Tim van der Werf) en jeugdig talent (Dylano van Dijk, Lars van Dijk, Calvin, Orlando en Romano Pasveer en Brian Visser) dit seizoen maar liefst zes ploegen onder zich te houden. Of men die doelstelling in een klasse waarin veel ploegen - nog steeds - dicht bij elkaar staan, kan verwezenlijken is uiteraard koffiedik kijken maar als de Wéé Péé Béé niet al te veel schorsingen en blessures op zijn bordje krijgt, moet dat mogelijk zijn. Black Boys
Vierde klasse B - zondag Achtste plaats - 11 punten uit 11 duels 📸 Nico Altenburg
Nog twee keer wordt de tussenbalans met Black Boys opgemaakt en dan wordt het boek op 24 mei 2024, de datum van het honderdjarig bestaan, definitief gesloten. Dan gaat wat nog van de zwarte parel over is op in Sneek Wit Zwart. Tot die tijd moet voorzitter Jan Broersma alle zeilen bijzetten om - afgezien van de samengestelde teams - het eerste en inmiddels enige elftal van de club draaiende houden, iets wat met behulp van Msokolo Ramazani Dieudonne en zijn contacten binnen het asielzoekerscentrum vooralsnog lijkt te lukken.
Door die contacten werd de selectie in de voorbije periode met spelers met verschillende nationaliteiten en culturele achtergronden en verrijkt. Die veelheid aan nationaliteiten werd in de regionale media min of meer als handelsmerk uitgevent. De echte Black Boys-die hards hebben echter niets (meer) met het kleurrijke vreemdelingenlegioen en zo kon het gebeuren dat er bij een uitwedstrijd tegen koploper FC Harlingen welgeteld vier uit Sneek afkomstige personen langs de lijn staan. Die zien een elftal dat eigenlijk geen plan heeft, er maar zelden in slaagt om een fatsoenlijke aanval op te zetten en in negentig minuten en wat toegevoegde tijd niet verder komt dan welgeteld anderhalve kans. Het is het beeld van de laatste weken waarin de formatie van trainer Richard Venema tegen ploegen uit het linkerrijtje vooral na rust het hoofd moet buigen. Dat beeld correspondeert niet met de prognose zoals die eerder op deze site werd geventileerd. Een prognose die was gebaseerd op het onnodige verlies bij Oldeboorn en op de zege op Tijnje, een lijn .die in de periode van de vallende bladeren tegen onder meer SC Terschelling, Nieuweschoot en Blue Boys werd doorgetrokken. Toen leek aansluiting bij de top van de middenmoot een realistische optie. Dat zou echter niet gebeuren, want vervolgens gingen de “All Blacks” tegen THOR, Nieuw Roden en de al genoemde Èf Céé uit Harlingen drie keer op rij onderuit en alle keren viel kreeg de nederlaag na rust gestalte en viel op het verlies heel weinig af te dingen. Ook in de eerste oefenwedstrijd tegen RKO schreef Black Boys “rode cijfers”. Een week later werd in een oefenduel in en tegen Lemmer echter flink uitgehaald. Vervolgens werd dezelfde opponent op dezelfde locatie in de eerste bekerpot met 4-7 verslagen, waarna er met twee nipte nederlagen tegen resp. Blauwhuis en Renado een einde aan het Sneker bekeravontuur kwam. In het duel met Blauwhuis vielen overigens twee rode kaarten. Ook tegen Oldeboorn moest een speler van Black Boys met rood van het veld, terwijl de ploeg verder in een aantal duels (THOR en FC Harlingen) een behoorlijk aantal keren geel zag. Bij de meeste daarvan ging het om commentaar op de leiding en bij een aantal was dat het gevolg van frustratie. Frustratie omdat men het na rust veelal niet meer kon belopen. De uitmuntende trainingsopkomst waarvan op social media in korte reels gewag wordt gemaakt, gaat blijkbaar niet gepaard met uitmuntende traoiningsarbeid want de mannen met de grote witte V op de borst hebben overduidelijk een conditioneel probleem. De arbeid zal dan ook geïntensiveerd moeten worden. Wanneer dat gebeurt dan kan men na het Opa de Vries Zaalvoetbal Toernooi in wedstrijden ook na de rust meedoen en kan Black Boys wellicht toch de hiervoor vermelde prognose benaderen. Jong LSC 1890
5e klasse A - zaterdag Elfde plaats - 9 punten uit 11 duels 📸 Facebook LSC 1890/Kim Kampman Fotografie
Bij LSC 1890 bedacht men een list om jonge spelers aan zich te binden door die een aantrekkelijk podium aan te bieden. Die list was de inschrijving voor een standaardklasse, waarbij men in het achterhoofd toch de gedachte had dat de instroom in het prestatieve zaterdagvoetbal op basis van de aanwezige kwaliteit wel redelijk “smooth” zou verlopen.
De realiteit was echter een andere, want het voetbal in de kelder van de piramide vroeg om meer dan alleen techniek en dat meer had men minder in voorraad dan doorgewinterde “kelderaars" als bijv. SV Ens, De Wâlde en HJSC. Hoewel Jong LSC 1890 in de laatste bekerwedstrijd van het Leeuwarder Nicator wist te winnen, was de list aanvankelijk dan ook alles behalve een successtory. De jonge “Manschaft" voetbalde weliswaar heel aardig, maar tot de zestien. In die zone was men met een niet al te scherpe voorhoede waaronder een nog altijd droogstaande centrumspits, niet bij machte om zaken te doen met in de eerste weken drie duidelijke nederlagen tot gevolg. Pas in speelronde vier wist Jong LSC 1890 in en tegen Bakhuizen de eerste treffers te scoren en dat leverde ook meteen de eerste drie punten op. Een week later was men in Hommerts dichtbij een stunt, waarna men begin november tegen Espel de tweede en voorlopig laatste overwinning van 2022 bijschreef. Vervolgens pakte men tegen “soortgenoten” als Hielpen, Arum en Woudsend - na een sterke comeback - een puntje en moest men tegen de topploegen De Wâlde en SV Ens het hoofd buigen, al had er aan de boorden van de Fluessen wellicht meer ingezeten indien men de aansluiting eerder tot stand had gebracht. Met die resultaten houdt de oogst en de positionering in de vijfde klasse A niet over, iets wat trouwens ook te maken heeft met de functie van “hofleverancier". Die functie houdt in dat spelers, of niet beschikbaar zijn omdat deze door hoofdtrainer Marcel Valk zijn opgeëist, of dat spelers de negentig minuten niet vol maken omdat ze een dag later als wissel bij “oud LSC” dienst moeten doen. Daarnaast had men in den beginne de nodige opstartproblemen, waardoor her en der spelers moesten worden opgetrommeld en waardoor bijv. de reeds gestopte Martijn Zwaga werd gereanimeerd. Zwaga verscheen later nog een paar keer aan de aftrap, terwijl de staf in die fase met o.a. Troy van Dijk ook nog wel eens een greep in de voorraadkast van andere teams deed. Daardoor stonden bij de ploeg van Dennis Betten zelden de dezelfde elf op het formulier, iets wat op de hiervoor genoemde prestaties ongetwijfeld van invloed is geweest. Indien men na de winter vaker met de “Wunschelf” kan aantreden en daarnaast van de ervaringen uit de eerste seizoenshelft leert, dan kan de list in het nieuwe jaar wellicht meer gladjes verlopen en moet Jong LSC 1890 toch in staat zijn om meer punten en een hogere positie te bemachtigen. ONS Sneek o.23
divisie 2A - zaterdag Vijfde plaats - 14 punten uit 13 duels 📸 Pengel
Het voortbestaan van ONS Sneek o.23 hing dit voorjaar aan een zijden draadje. Met de nodige creativiteit en met de komst van een aantal spelers “om utens” bleef de verlenging van de jeugdopleiding op het palet, al moest diezelfde opleiding daarvoor wel een offer brengen.
De verlenging van de jeugdopleiding waarbij aan de keten tussen de oudste jeugdselectie i.c. de JO19 en de A-selectie een extra schakel wordt toegevoegd, is een fenomeen waarover in het wereldje verschillend wordt gedacht. Pleitbezorgers zien het als een prima middel om een brug tussen het eerste van de junioren en het eerste van de senioren te slaan, terwijl tegenstanders van mening zijn dat jeugdspelers niet goed genoeg zijn indien zij - en zeker op districtsniveau - niet meteen de stap naar de hoofdmacht weten te maken. Bij ONS Sneek is men aanhanger van de brugfunctie. Inmiddels hebben met David Bergsma, Jan Rein Boelsma, Jorn Dijkstra, Pieter Abe de Jong en Mounir Loolofs vijf spelers de stap naar de andere kant gemaakt, terwijl de namen van spelers als Quinten van Geerensteijn, Lennard Feenstra, Martijn de Rooij en Maarten Smits op het Zuidersportpark ook al eens door de luidsprekers klonken. Van deze jonge “jugadors" leken De Jong en Loolofs op weg naar een basisplaats, totdat een blessure hun ontwikkeling verstoorde. De ontwikkeling van spelers is/wordt bij ONS Sneek steeds belangrijker en is inmiddels verankerd in beleid, waarbij o.a. wordt ingezet op een stijging van het aantal zelf opgeleide spelers in de A-selectie. Om dat te bereiken wil men met de o.23 op een zo hoog mogelijk niveau en onder weerstand voetballen. Zo wordt er regelmatig tegen seniorenteams geoefend zoals dit seizoen tegen eersteklasser Balk, derdeklasser CVVO en het eveneens op dat niveau uitkomende Makkum. De jonkies wisten die drie potjes overigens te winnen, terwijl men in de voorbereiding met Flevo Boys en Urk o.23 remise overeen kwam. Dat laatste deed men in de competitie één keer en wel tegen koploper RKVV DEM. Het was een gelijkspel met een beetje de glans van een overwinning, een glans die tegen AFC IJburg, Victoria, Purmersteijn en uit en thuis tegen SV Huizen echt en helemaal werd aangebracht. De beide confrontaties met AFC ’34 en met SC Buitenboys gingen evenals de heenwedstrijd tegen RKVV DEM en de returns tegen Victoria en Purmersteijn daarentegen verloren, waarbij men aan de laatste nederlaag vanwege enige discutabele beslissingen toch een beetje een wrange bijsmaak overhield. Niettemin kan de ploeg van trainer Justin van der Dam op een goede najaarsreeks terugzien en die reeks had nog zelfs mooier kunnen zijn, indien AFC IJburg wel naar Sneek was afgereisd. De Amsterdammers wierpen echter de handdoek voordat men de ring betrad. Dat zullen de spelers van ONS Sneek o.23 niet doen, want zij willen zich verder doorontwikkelen en hopen dat die ontwikkeling goed genoeg is om binnen afzienbare tijd de brug over te steken. Daarbij worden zij uiteraard gesteund door hun familieleden en ...... door het hiervoor al aangestipte beleid. |
Er werd nog op straat gevoetbald of in de hokjes van de veemarkt. Poten was het ritueel, waarbij de besten altijd als eerste werden gekozen. De politie die zo maar jouw moeizaam bijeen gespaarde leren voetbal van Janssen Sport in beslag nam. en lek stak. Pupillen die toen nog welpen heetten en alleen op zomeravonden tegen elkaar voetbalden. Elftalfoto's van ESSO en Panini-plaatjes werden verzameld en bij de sigarenzaak van Auke Modderman op de Oosterdiek stond, of de wedstrijd van jouw elftal was afgelast. Velen zullen zich die tijd van weleer herinneren. In die tijd waren drie corners nog gewoon een PENGEL
|
SOCIAL
|