v.v. Sneek landskampioen (5)
|
"Of ik tevreden ben? De jongens hebben al onze wensen vervuld. Dit is een staaltje dat alleen door een grote eenheid van onze ploeg tot stand kon komen", zei een dolgelukkig voorzitter Doevendans na afloop van de wedstrijd Sneek-Sanderbout, die de Friezen overtuigend met 3-1 wonnen. Door deze overwinning bereikte Sneek het hoogste dat een amateurclub kan bereiken: de landstitel.
Ondanks een grote geladenheid kwamen de Friezen in het eerste kwartier tot weinig prestaties. Even ging het er zelfs op lijken dat Sneek op eigen terrein door Sanderbout zou worden overspeeld. Vrijwel constant hielden de Limburgers het vijandelijke doel onder druk met aanvallen, die afwisselend over de rechter- en de linkerflank werd opgezet. Langzaam vond Sneek echter zijn vorm terug. Gerrit Abma kreeg na twintig minuten de bal op het hoofd en kopte door naar Veluwenkamp. De uitstekende Sittarder doelman Koenen zag het gevaar echter tijdig en wist de eerste echt gevaarlijke Sneker aanval te onderscheppen. Schrik Sneek was nu niet meer te stuiten. Het eerste doelpunt liet echter tot vijf minuten voor rust op zich wachten. Toen trok Gerrit Abma de bal voor, waarna Veluwenkamp weinig moeite had het leer in de linkerhoek van het Limburgse doel te doen verdwijnen. Sneek vond kennelijk dat het ene doelpunt niet genoeg was voor de eerste helft. Nauwelijks van de schrik bekomen, zag Koenen de bal voor de tweede keer in het net suizen. Na een inzet van Veluwenkamp kon de Sanderboutdoelman de bal niet klemvast krijgen. Westerhof zag zijn kans en schoot raak: 2-0. Na de rust was Sneek zo zeker van zijn zaak, dat het het tempo iets liet verflauwen. Ad van der Weij, de trainer-speler, schiep tal van kansen voor zijn mensen die er echter tot enkele minuten voor het einde niet in slaagden er ook maar één te benutten. Even leek het er na een minuut of dertig op dat Anno Abma het derde doelpunt voor Sneek ging scoren, maar na een aantal tegenstanders te zijn gepasseerd schoot Abma tegen Koenen op. Vijf minuten voor het eindsignaal lukte het Sneek weer door te drukken. Koenen miste en de uiterst actieve Anno Abma schoot de bal van zeker dertig meter afstand in het Sanderboutdoel: 3-0. Fraai Na het hervatten van het spel lukte het in de laatste seconden Jonker de eer van Sanderbout te redden. Met een fraaie kopbal bracht hij de stand op 3-1. Nauwelijks floot de scheidsrechter de wedstrijd af of het Friese publiek bestormde zijn helden. Met beker en al ging aanvoerder Piet Jasper op de schouders. Andere spelers volgden. Sneek was dol. Dol van vreugde. "Het was toch maar weer Snits (Sneek) dat na vijftig jaar voor een landskampioen heeft gezorgd", brulde een uitgelaten Sneek supporter. Inderdaad na het landskampioenschap van Be Quick in 1920 is het geen noordelingenteam gelukt de titel te grijpen. Tot Sneek kwam, zag en de landstitel won. |
Rechtsbuiten Johan de Jong (Libuda) betreedt het veld voor de apotheose van de strijd om de landstitel bij de zondagamateurs tegen Sanderbout.
Eindstand:
Foto: De vreugde in Sneek was groot. De spelers waren het middelpunt van de feestvreugde, die tot diep in de nacht zou voortduren. |
Leeuwarder Courant - maandag 6 juli 1970
Sanderbout wordt in beslissende ontmoeting met 3-1 teruggewezen
Sneek stoot door naar het landskampioenschap
Sneek werd zondagmiddag door een volkomen verdiende 3-1 overwinning op Sanderbout amateurvoetbalkampioen van Nederland.
Zo'n 6.000 toeschouwers, die zich vooral na de hervatting duchtig roerden, bleven lang in het ongewisse. Sneek verdedigde een door Johnny Veluwenkamp en Ate Westerhof bereikte 2-0 voorsprong weliswaar bekwaam, maar Sanderbout was nog niet echt verslagen.
Anno Abma, bijzonder vaak aan de bal en samen met de centrumverdedigers Dick Feenstra en aanvoerder Piet Jasper excellerend bij Sneek, vloerde de Limburgers definitief in de 82e minuut met een schot van zeker 25 meter afstand.
Zo'n 6.000 toeschouwers, die zich vooral na de hervatting duchtig roerden, bleven lang in het ongewisse. Sneek verdedigde een door Johnny Veluwenkamp en Ate Westerhof bereikte 2-0 voorsprong weliswaar bekwaam, maar Sanderbout was nog niet echt verslagen.
Anno Abma, bijzonder vaak aan de bal en samen met de centrumverdedigers Dick Feenstra en aanvoerder Piet Jasper excellerend bij Sneek, vloerde de Limburgers definitief in de 82e minuut met een schot van zeker 25 meter afstand.
Landskampioen Sneek, staande v.l.n.r.: conditietrainer Egbert van der Ploeg, vaste grensrechter Jan Faber, reserve Dirk Peter Bergsma, Appie van Ruiten, Harry Koenen, Dicky ten Cate, Hendrik Feenstra, Dick Feenstra, aanvoerder Piet Jasper en trainer Klaas Stoffels. Gehurkt v.l.n.r.: Anno Abma, Johan de Jong, leider Bauke Batstra, Gerrit Abma, Johnny Veluwenkamp, Ate Westerhof, Joop Abma, Jan Jetzes, Loet Boot en masseur Hans Vermeulen.
In de 95ste minuut, de voortreffelijk leidende Zaandammer E.J. van Eijk voegde aan de normale speeltijd nauwgezet blessuretijd toe, sloeg het tot dan vrij onmachtige Sanderbout terug. Het was niet meer dan een troostprijs voor Ad van der Weij, onbetwist de beste man op het veld. Hij legde de bal met een strakke voorzet op het hoofd van de opgerukte centrumverdediger Peter Jonkers. De kampioensstrijd had een alleszins bevredigende eindstand gekregen. Ook voor Sanderbout en zijn vele supporters.
In de nerveuze openingsfase kwam Sneek slecht eenmaal in het nauw. Uit een hoge voorzet van Jo van der Weij had de felle Willy van der Vin bijna succes met een lob. Zijn kopbal viel echter net achter de lat op het net. Sneek schudde vrij snel de spanning van zich af en nam duidelijk het initiatief. Uit een vrije trap van Gerrit Abma kopte Anno Abma juist naast en Loet Boot schoot rakelings voor het doel langs. Sanderbout trachtte zich krampachtig staande te houden. De strijd werd dikwijls iets te hard, maar door even kinderachtig te fluiten, hield arbiter Van Eijk het treffen leuk. Nadat Johnny Veluwenkamp net naast het doel had gericht, namen de Snekers in de 39ste minuut de leiding, Anno Abma wandelde om zijn vaste bewaker Jacques Pfeiffer heen en schoof de bal naar Johnny Veluwenkamp, die niet hard maar wel effectvol ineens inschoot (1-0).. Sneek bleef in hoog tempo en met rechtlijnig spel in de diepte aandringen. In de 46e minuut resulteerde dat in een laag schot van Anno Abma uit een passje van Johnny Veluwenkamp. Sanderboutkeeper Mat Koenen greep half mis en de uit het niets opduikende Ate Westerhof kon rustig intikken (2-0). Na de hervatting trachtte Sneek met succes de 2-0 voorsprong te consolideren. De wedstrijd werd er aanmerkelijk minder aantrekkelijk door. Sanderbout tot dan alleen een schijn van gevaar ophoudend met schoten uit de tweede lijn, kreeg volop kans offensieve daden te tonen. De Limburgers hadden echter te veel tijd nog om de weg naar keeper Hendrik Feenstra te vinden. Ook de vervanging van Jo van der Weij door Rudi van Menxel bracht daar geen vervandering in. Bij Sneek kwam Appie van Ruiten de licht geblesseerde Gerrit Abma vervangen en ruimde Johan de Jong plaats voor Joop Abma, |
Ondanks het overwicht van de kampioens-pretendent uit Sittard bleef Sneek de beste kansen schepen. Anno Abma en Johnny Veluwenkamp misten alleen een tikkeltje geluk om de voorsprong op te voeren. Toch kwam dat er van in de 82ste minuut. Middenvelder Harry Koenen legde daarvoor de basis.
Uit zijn dieptepass knalde Anno Abma van afstand volkomen verrassend en laag in (3-0). Ad van der Weij, die Loet Boot en Harry Koenen misleidde, dwong de Sneek-defensie na 95 minuten voetbal eindelijk op de knieën. Zijn fraaie voorzet, die kundig werd ingekopt door Peter Jonkers, vormde een waardig besluit van een na de rust matige, maar toch voortdurend boeiende wedstrijd. Sneek bleef ongeslagen Sneek bleef als enige club ongeslagen in de extra halve competitie om het lands-kampioenschap. De Treffers en Papendrecht maakten deze competitie niet af, omdat deze wedstrijd geen enkele invloed meer kon uitoefenen op de volgorden van de ereplaatsen.
Sneek werd dus landskampioen via een overtuigende 3-1 overwinning op Sanderbout. Uithoorn besloot de strijd met een 5-2 zege op TSC, dat aanvankelijk een 0-2 voorsprong nam. De Uithoorn-speler De Jong werd wegen slaan uit het veld gestuurd. Twee TSC-spelers kregen een officiële waarschuwing. De Jong scoorde tweemaal voor TSC. De Uithoorn-treffers kwamen op naam van Eisma (tweemaal uit strafschop), Veeken en De Koning. De eindstand in de na-competitie om het amateurkampioenschap van Nederland is als volgt:
|
Leeuwarder Courant - maandag 6 juli 1970
Vanavond wordt het landskampioenschap gevierd
Sneek blijft bij amateurs
"Och, of zij heet of koud waart, dan mag ik u. Als gij lauwe zijt, spuw ik u uit." Sneek-voorzitter K. Doevendans wilde met deze bijbelspreuk te kennen geven, dat hij zondagmiddag tijdens de worsteling om de landstitel heet en koud is geweest.
De Sneek-praeses stond evenals het Sneek-legioen en de vele Sanderbout-aanhangers met afgeknepen zenuw op het bomvolle sportpark aan de Lemmerweg. Neutraal of "lauw" zijn was onmogelijk. Zijn gebruikelijk joviale en ontspannen lijkende lacht kon een afgekloven sigaar niet verhelen.
De Sneek-praeses stond evenals het Sneek-legioen en de vele Sanderbout-aanhangers met afgeknepen zenuw op het bomvolle sportpark aan de Lemmerweg. Neutraal of "lauw" zijn was onmogelijk. Zijn gebruikelijk joviale en ontspannen lijkende lacht kon een afgekloven sigaar niet verhelen.
"Logisch", vond Sanderbout-trainer Toebosch, "want het wordt nu toch wel tijd, dat er een eind aan deze competitie komt. Steeds weer die spanning is verschrikkelijk. Gedesillusioneerd zijn we niet. De beste ploeg heeft vanmiddag gewonnen. Het kritieke moment voor ons kwam zo'n 10 minuten voor rust. Sneek nam toen wat fortuinlijk afstand. Maar nogmaals, Sneek was gewoon beter."
Onmiddellijk na het laatste fluitsignaal stormden honderden Sneek-supporters het veld op. Na elk doelpunt hadden zij al even geoefend. De spelers gingen op de schouders, er werd een fraaie beker aangeboden en er begon champagne te vloeien. In de kleedkamer was er meer voldoening dan uitgelatenheid. De heer J.W. van Marle uit Zwolle , vice-voorzitter van de KNVB en voorzitter van de sectie zondag-amateurvoetbal, kwam de spelers namens de Bond complimenteren: "Jullie hebben het fantastisch gedaan. Dit kampioenschap laat aan duidelijkheid niets te wensen over, 9 punten uit 5 wedstrijden liegt er niet om." Sneek, tweemaal afdelingskampioen, bereikte dus als eerste Friese vertegenwoordiger de landstitel: "Omdat we een vriendenploeg zijn, ik bedoel een echte vriendenploeg", verklaarde amateur international Anno Abma. Mogelijk, want Sneek is een elftal, dat geen vedetten in zijn gelederen heeft. Het succes van Sneek kan ook toegeschreven worden aan het tactisch steekspel van trainer Klaas Stoffels uit Leeuwarden. Een derde en misschien belangrijkste oorzaak is de conditietraining van oud-hardrijder Egbert van der Ploeg, waardoor het breekpunt van de Sneek-spelers wat verder ligt dan dat van de tegenstanders. |
Vandaag zal het landskampioenschap van Sneek gevierd worden. Zondag bleef het bij een dineetje voor spelers, technische leiders, vrouwen of verloofdes en bestuurders. Vanavond om 19.00 uur maken de Sneek-spelers op het stedelijke skûtsje de "Sneker Pan" een rondvaart door de grachten.
Daarna volgt er een ontvangst op het stadhuis. Rond 21.30 uur wordt het kampioenschap besloten in "Hanenburg", waar een receptie wordt gehouden. En dat is het dan, want tot de nieuwe competitie zullen de meeste Sneek-spelers meer belangstelling hebben voor het zeilen dan voor voetbal. Over een stap naar het semi-professionalisme wordt nauwelijks gedacht. "We zijn daar geen tegenstanders van", aldus voorzitter K. Doevendans, "maar financieel is dat oninteressant. Ik geloof dat wij de sport het beste dienen door amateur te blijven." In Friesland dus geen derde semi-prof-club. De volksclub uit Sneek, die in nauwe samenwerking met de gemeente een fraaie accommodatie opbouwde, blijft ook amateur, omdat men graag zelf baas in eigen huis wil zijn. En dat is de club, getuige de landstitel, wel toevertrouwd. Zelfs zo, dat ook na de zware kampioens competitie de overtuiging leeft, dat Sneek het komende seizoen geen traditioneel wordende terugval beleeft, maar zeker zal meetellen. |
Leeuwarder Courant - dinsdag 7 juli 1970
"Hand-in-hand" is het Sneek-team na een rondvaart door de stadsgrachten voor het stadhuis aangeland. Op de voorste rij v.l.n.r. Joop Abma, Gerrit Abma, Piet Jasper, Bauke Batstra, Dick Feenstra, Anno Abma, Ate Westerhof en Joop Doevendans
Legpenningen van het gemeentebestuur
Sportane hulde aan de
landskampioen Sneek
Be Quick droeg na 50 jaar "bezit" over
Sneek weet het nationaal voetbalkampioen bij de amateurs te zijn geworden. Op spontane wijze en in velerlei vormen heeft maandag de bevolking sympathie en waardering voor de kampioenen tot uiting gebracht.
Een hoogtepunt was, dat tijdens de ontvangst op het stadhuis loco-burgemeester M. Baaijens de verenging de gouden eremedaille van de stad Sneek aanbood. Spelers en wisselbeker, alsmede de bekwame krachten die achter de schermen hard aan dit kampioenschap hebben gewerkt (trainer Klaas Stoffels, conditietrainer Bert van der Ploeg, elftalleider drs. B. Batstra, Hans Vermeulen en grensrechter J. Faber mochten uit handen van de heer J.R. Visser de zilveren legpenning in ontvangst nemen. Sneek's burgemeester B. van Haersma Buma (met vakantie) had een telegram gezonden.
Een hoogtepunt was, dat tijdens de ontvangst op het stadhuis loco-burgemeester M. Baaijens de verenging de gouden eremedaille van de stad Sneek aanbood. Spelers en wisselbeker, alsmede de bekwame krachten die achter de schermen hard aan dit kampioenschap hebben gewerkt (trainer Klaas Stoffels, conditietrainer Bert van der Ploeg, elftalleider drs. B. Batstra, Hans Vermeulen en grensrechter J. Faber mochten uit handen van de heer J.R. Visser de zilveren legpenning in ontvangst nemen. Sneek's burgemeester B. van Haersma Buma (met vakantie) had een telegram gezonden.
Voor een aardige geste zorgde het Groningse Be Quick, dat in 1920 als eerste noordelijke club kampioen van Nederland werd. Sneek is de tweede, Be Quick-voorzitter mr. Van Zaaijen droeg het precies een halve eeuw oude "bezit" tijdens de receptie over aan Sneek, in de vorm van een voetballer op voetstuk en eremetaal. De trophee .... voorzien van de data waarop Be Quick en Sneek landskampioen werden is bedoeld als "wisselstuk".
De kampioensviering begon met een rondvaart voor spelers en bestuursleden met hun dames op de Sneker Pan door de grachten van de stad. Het skûtsje werd gesleept door de Toerist III met het Stedelijk Muziekcorps aan boord. Overal was de belangstelling groot. Bij de Waterpoort verwisselden de kampioenen het skûtsje voor een Jan Plezier en met het Tamboer - en Pijpercorps van TGP en het Stedelijk Muziekcorps voorop ging het naar het stadhuis. Daar werd het "lang zullen ze leven" gespeeld. In de volle raadszaal sprak loco-burgmeester M. Baayens de kampioenen toe. "Het gemeentebestuur is blij met dit kampioenschap, vooral door de indrukwekkende wijze waarop het is behaald. Maar ook hebben we waardering voor Sneek als een vereniging die veel voor de jeugd doet en zichzelf zoveel mogelijk probeert te redden. Als geen enkele vereniging meer vroeg dan Sneek, is het niet zo moeilijk eens royaal te zijn." Voorzitter K. Doevendans in zijn antwoord: "Wij waarderen de belangstelling van de gemeentelijke overheid en zullen het als een taak blijven zien de jeugd op te vangen." En even inbrekend op een pleidooi van de heer J.W. van Marle, sectievoorzitter amateur zondagvoetbal, voor afschaffing van de vermakelijkheids-belasting voor de amateursport, zei hij tijdens de receptie: "In Sneek betalen we al lang geen vermakelijkheids-belasting meer, mede daardoor hoeven we niet zo vaak bij het gemeentebestuur aan te kloppen. Maar we komen nog wel eens praten over verlichting van het Sneker veld." De woorden van de heer Doevendans in de raadszaal werden onderbroken door het carillon. Stadsbeiaardier Dirk S. Jonker, zaterdag in Hilversum voor de tweede maal kampioen van Nederland , geworden, speelde een fantasietje. Hulde van een nationale kampioen aan een nationaal kampioen. |
Bij de uitreiking van de zilveren legpenning aan de spelers had de heer J.R. Visser, voorzitter Raad voor sport, recreatie en jeugdwerk, voor iedereen een toepasselijk woord, dat vaak sloeg op kwaliteiten, karaktertrekjes of bijnamen. Die laatste kende de zaal ook en toen het aan Johan de Jong toe was, klonk het in koor: "Libuda!" Aanvoerder Piet Jasper in zijn dankwoord voor de onderscheidingen: "We zijn ter trots op onze zeven weken geleden gedane belofte om het landskampioenschap naar Sneek te brengen, te hebben gehouden."
Receptie in sporthal Maandagmorgen al was de belangstelling zo groot, dat het Sneek-bestuur met schrik dacht aan de in Hotel Hanenburg beschikbare ruimte voor de receptie. Een telefoontje naar het gemeentehuis bracht uitkomst: men mocht de Sneker sporthal gebruiken. De mensen die nu moesten improviseren verdienen een woord van lof: de sporthal was in een keurig restaurant omgetoverd. Hoe goed die verandering is geweest bleek 's avonds. De belangstelling was overweldigend, iedereen wilde de kampioenen de hand drukken. Sporthal en tribune liepen vol. De ruime vloer bood het Stedelijk Muziekcorps en het Tamboer- en Pijpercorps van TGP de mogelijkheid binnen te marcheren voor net brengen van een muzikale hulde. Voorzitter K. Doevendans droeg na een openingswoord de leiding over aan Auke Boot, erelid van Sneek. De heer J.W. van Marle, gelukwensen aanbiedend, noemde Sneek een propagandist voor het amateurvoetbal. Voor Friesland is dit kampioenschap zeker van propagandistische waarde, zei de heer F. de Boer, die kwam feliciteren namens de Afdeling Friesland KNVB. Hij reikte de zilveren bondsspeld uit aan aanvoerder Piet Jasper, die daarna op de schouders van enkele medespelers "een ererondje" door de zaal maakte. Piet Jasper is de eerste nog aktieve speler die deze onderscheiding mag dragen. Veel sprekers, ook van zusterverenigingen, toonden waardering voor de prestatie die Sneek heeft verricht. De kampioenen waren flink in de bloemetjes gezet en kregen cadeaus. |
Voetbal International - dinsdag 7 juli 1970
SNEEK
IS DE
BESTE!
Er bestaat enig verschil tussen het veld van de kersverse landskampioen Sneek en het Aztekenstadion. Het laatste ligt wat hoger (2240 meter), het is er meestal wat warmer en soms spelen ze er wk-voetbal. Ik behoorde tot de gelukkigen die de laatste wereldkampioenschappen heeft bezichtigd. Sedertdien zag ik geen voetbalwedstrijd meer, want je moet je niet overeten. En omdat ik bovendien zelden amateurvoetbal zie, ben ik de laatste die een oordeel mag vellen over het spelpeil bij de liefhebbers, te meer omdat landen als Brazilië, Peru en nogal verrassend óók West-Duitsland een nog lang niet uitgewiste indruk hebben achtergelaten.
Ate Westerhof scoort 2-0. Doelman Koenen geslagen, Gerrits (rechts) kansloos
Toch werd zondag jl. Sneek-Sanderbout gespeeld met de amateur landstitel als inzet en vanwege het bovenstaande zal ik de voorgaande ervaringen buitensluiten, maar toch moeten schrijven over Nederlands amateurvoetbal. Niet simpel. Indien nl. Sneek-Sanderbout representatief is voor het niveau van het vaderlandse amateurvoetbal heeft datzelfde amateurvoetbal nog een flinke ontwikkeling voor zich. Althans in technisch-tactisch opzicht.
Juist omdat de tactiek nog maar mondjesmaat als wapen wordt gehanteerd en omdat bij velen de technische mogelijkheden tegelijkertijd de technische beperkingen zijn, is het amateurvoetbal onberekenbaar. En daarmee is meteen de voornaamste aantrekkelijkheid van Sneek-Sanderbout aangestipt. Beide ploegen begonnen nerveus met Sneek als méést nerveuze. In het eerste kwartier domineerde Sanderbout zo opvallend dat veel Friezen de adem inhielden. Ten onrechte, want naarmate de wedstrijd vorderde en tegengoals uitbleven, bleek dat het Friese enthousiasme niet alleen veel groter was, maar bovendien speelde men gedurfder. Bij Sanderbout zag men iets van breedtevoetbal, vooral dankzij de technisch begaafde en altijd aanspeelbare Ad van der Wey. Sneek deed het ongecompliceerder. Men benutte de lengte-as van het veld gretig, de spitsen Anno en Gerrit Abma hebben heel wat afgesprint achter dieptepassen van de excellerende middenvelders Koenen en Veluwenkamp. Vooral Anno Abma die in Italië in het Nederlands elftal debuteerde ten tijde van het Europees kampioenschap, bevestigde zijn talent. Hij heeft veel techniek bezit een strak schot, kopt uitstekend en is bereid zijn body zonder voorbehoud in de strijd te werpen. Een compleet talent derhalve dat slechts in het betaalde voetbal kan uitgroeien tot een kwaliteitsspits. Zijn (derde) goal - een klassiek hard schot langs de grond - was van grote kwaliteit. De belangrijke eerste goal (van Veluwenkamp) kwam trouwens ook via zijn alles openritsende pass tot stand. Sneek is een enthousiaste kampioen van Nederland die overigens nog moet wachten op de strijd tegen de zaterdagkampioen van Nederland om zich 'echt' kampioen te mogen noemen. |
Ook zonder die wedstrijd echter mag Sneek uiterst tevreden zijn over het vertoonde spel. Men heeft nummer drie Sanderbout in feite kansloos gelaten, alhoewel ook Sanderbout een geweldig seizoen achter de rug heeft: promoveren, afdelingskampioen en nummer drie in de titelstrijd.
Ik zei het al, ik zie te weinig amateurvoetbal om echt kritisch te mogen zijn. Kampioenswedstsrijden kunnen bovendien door de zenuwen een vertekend beeld geven, zelfs al zijn ze aantrekkelijk vanwege de inzet. Sneek-Sanderbout bewees nog eens dat niet slechts kwaliteit een wedstrijd aantrekkelijk maakt, maar dat vooral het geringe kwaliteitsverschil de amusementswaarde bepaalt. En omdat er zondag jl. een aanvaardbaar evenwicht in Sneek aanwezig bleek (al drukte Sneek tenslotte beslissend en verdiend door) was Sneek-Sanderbout een goed kijkspel. Als je als neutrale outsider alle toestanden rondom zo'n wedstrijd bekijkt (de voorzitter die letterlijk alles regelt, iedereen ontvangt, de welkomstpils ontkurkt, enzovoort), als je de opgewonden nachtbareigenaar rond het veld ziet ijsberen tijdens de wedstrijd en als je bovendien ziet dat diezelfde nachtbareigenaar tegen het eind van de strijd - als de winst vaststaat - ineens een enorme beker te voorschijn ziet halen omdat een kampioenschap zonder beker zo kaal staat, als je de spelersdames het clublied hoort zingen achter je, als de winnaars na afloop een ererondje gaan lopen, terwijl het publiek allang niet meer rond maar óp het veld is, ja dan besef je ineens het (relatief) perfectionisme van het betaalde voetbal, de bijna volmaaktheid in het Aztekenstadion en meer van die betaalde zaken. En je weet ineens weer dat 700.000 Nederlsanders - binnen de KNVB op deze wijze voetbal bedrijvend - toch eigenlijk waardevoller zijn dan een handjevol profs (ca. 1200) dat vrijwel alle publiciteit krijgt. Maar dan herinner je je die ruim 100.000 man op de Coolsingel. En dan weet je dat je ongelijk hebt. Sneek proficiat. JOOP NIEZEN |
Er werd nog op straat gevoetbald of in de hokjes van de veemarkt. Poten was het ritueel, waarbij de besten altijd als eerste werden gekozen. De politie die zo maar jouw moeizaam bijeen gespaarde leren voetbal van Janssen Sport in beslag nam. en lek stak. Pupillen die toen nog welpen heetten en alleen op zomeravonden tegen elkaar voetbalden. Elftalfoto's van ESSO en Panini-plaatjes werden verzameld en bij de sigarenzaak van Auke Modderman op de Oosterdiek stond, of de wedstrijd van jouw elftal was afgelast. Velen zullen zich die tijd van weleer herinneren. In die tijd waren drie corners nog gewoon een PENGEL
|
SOCIAL
|