"Blinkertje ....."
|
Er zouden echter nog vele volgen en allemaal met de geel-blauwe kleuren van Waterpoort Boys om de schouders. In het eerste jaar was de oogst op het Schuttersveld nog wat mager, maar in de volgende seizoenen was het kruit van Robert Minks in de derde klasse met resp. zestien, zeventien en vijfentwintig treffers van "poer" beste kwaliteit en met dat kruit wist de Sneker volksclub in het seizoen 2011-2012 via de play offs naar de tweede klasse te promoveren.
|
Daarin moest hij opboksen tegen verdedigers die vaak moeiteloos zonder ladder de lampen in straatlantaarns konden draaien, en bleek scoren een stuk lastiger. Nadat de hoofdmacht in het eerste seizoen na de "comeback" nog net de dans wist te ontspringen, moest men aan het einde van het seizoen 2013-2014 de uitnodigingen voor de afscheidsreceptie uitschrijven. Terug in de derde klasse pakte hij de draad echter weer op en op 25 april 2017 scoorde hij zijn honderdste treffer in dienst van Waterpoort Boys. Daarmee werd "Jantje Smit" zoals hij ook wel genoemd wordt, bij de cultclub na de bij leven al legendarische Tinus "Muske" Vermaning - met 198 goals "killer" aller tijden - de tweede speler die deze grens doorbrak.
Die doorbraak was echter ook een kwestie van "Jantje Smit" lacht en "Jantje Smit" huilt. Na de wedstrijd vloeiden de waterlanders bij de man die net een toch wel unieke grens had bereikt, namelijk rijkelijk. Waterpoort Boys gaf die zaterdag in en tegen Willemsoord in "the dying seconds of the game" namelijk een 0-1 voorsprong uit handen en opeens kwam het degradatiespook heel nadrukkelijk om de deur van de geel-blauwe kleedkamer kijken. Uiteindelijk wist hij samen met zijn ploeg het vege lijf te rijden, omdat de dubbele confrontatie in de duels om promotie/degradatie mede door een treffer van de spits al na één wedstrijd een gelopen koers was.
tekst gaat verder onder de foto's
Die doorbraak was echter ook een kwestie van "Jantje Smit" lacht en "Jantje Smit" huilt. Na de wedstrijd vloeiden de waterlanders bij de man die net een toch wel unieke grens had bereikt, namelijk rijkelijk. Waterpoort Boys gaf die zaterdag in en tegen Willemsoord in "the dying seconds of the game" namelijk een 0-1 voorsprong uit handen en opeens kwam het degradatiespook heel nadrukkelijk om de deur van de geel-blauwe kleedkamer kijken. Uiteindelijk wist hij samen met zijn ploeg het vege lijf te rijden, omdat de dubbele confrontatie in de duels om promotie/degradatie mede door een treffer van de spits al na één wedstrijd een gelopen koers was.
tekst gaat verder onder de foto's
🔎 klik op de foto's voor een vergroting
Een jaar later toen hij voor het vlaggenschip alleen in de beker de bal tegen de touwen wist te werken, was de spanning in de nacompetitie in "Heech" bij een strafschoppenserie echter te "heech" en moest Waterpoort Boys alsnog de derde klasse vaarwel zeggen. De toen 29-jarige aanvalsleider, inmiddels jeugdtrainer en vader van twee zoons waarvan één op het Abe Lenstra Stadion in de boeken voorkomt, bleef echter trouw aan het gele kamp en krikte zijn totaal in de volgende seizoenen met zestien op. Een aantal dat nog hoger had kunnen zijn, ware het niet dat corona in de laatste twee seizoenen vroegtijdig "the final curtain" over de competitie drapeerde.
Na de degradatie naar het voorportaal van de kelder gooide hij even de "harses in 'e wien" en voetbalde hij een tijdje met maten in een elftal met de naam "Skroat", al deed die naam geen recht aan zijn kwaliteiten en aan die van spelers als "linkspoatsje" Stan Greidanus en "spieker" Jelmer Kemper. In de tweede seizoenshelft maakte hij echter zijn rentree om zijn ploeg in de eerste officiële wedstrijd van 2019 tegen SC Creil meteen de weg te wijzen. Die weg leidde uiteindelijk niet tot succes want nadat Waterpoort Boys de eerste periodetitel won, moest men in de competitie uiteindelijk Sneek Wit Zwart ZM en nog drie anderen voor laten gaan en werd de eerste halte in de play offs meteen het eindstation.
In 2019-2020 nam Robert Minks die naast die ene in de beker voor Sneek Wit Zwart in de strijd om de cup met de grote oren voor Waterpoort Boys ook nog eens veertien keer scoorde, met tien treffers meer dan een derde van de juichmomenten voor zijn rekening en zaten de gele hesjes opnieuw op het vinkentouw. Toen ging er zoals hiervoor al werd vermeld, vanwege corona een streep door de promotieplannen en dit seizoen was de start van de competitie waarbij hij twee keer doel trof, te mager om de ambities van met name het presidium van het Sneker "Sankt Pauli" waar te maken.
Hoever zijn ambities nog reiken, is een vraag die alleen hij en hij alleen kan beantwoorden. Met een zoon die als voetballer aardig aan de weg timmert, kan ik mij heel goed voorstellen dat zijn prioriteit elders komt te liggen en bovendien beginnen de jaren langzamerhand ook te tellen. Hoewel hij zelden of nooit een training overslaat, wordt de snelheid en de diepgang elk seizoen toch 'n tikkeltje minder en moet de robuuste spits het meer en meer van zijn techniek, zijn inzicht en zijn gevoel voor de juiste plek hebben. Dat neemt echter niet weg dat Robert Minks in de voorbije dertien seizoenen bij en voor Wéé Péé Béé absoluut "'n blinkertje" is geweest en dat daarbij bovendien regelmatig het voorvoegsel "uit" op zijn plaats was.
Pengel.
Na de degradatie naar het voorportaal van de kelder gooide hij even de "harses in 'e wien" en voetbalde hij een tijdje met maten in een elftal met de naam "Skroat", al deed die naam geen recht aan zijn kwaliteiten en aan die van spelers als "linkspoatsje" Stan Greidanus en "spieker" Jelmer Kemper. In de tweede seizoenshelft maakte hij echter zijn rentree om zijn ploeg in de eerste officiële wedstrijd van 2019 tegen SC Creil meteen de weg te wijzen. Die weg leidde uiteindelijk niet tot succes want nadat Waterpoort Boys de eerste periodetitel won, moest men in de competitie uiteindelijk Sneek Wit Zwart ZM en nog drie anderen voor laten gaan en werd de eerste halte in de play offs meteen het eindstation.
In 2019-2020 nam Robert Minks die naast die ene in de beker voor Sneek Wit Zwart in de strijd om de cup met de grote oren voor Waterpoort Boys ook nog eens veertien keer scoorde, met tien treffers meer dan een derde van de juichmomenten voor zijn rekening en zaten de gele hesjes opnieuw op het vinkentouw. Toen ging er zoals hiervoor al werd vermeld, vanwege corona een streep door de promotieplannen en dit seizoen was de start van de competitie waarbij hij twee keer doel trof, te mager om de ambities van met name het presidium van het Sneker "Sankt Pauli" waar te maken.
Hoever zijn ambities nog reiken, is een vraag die alleen hij en hij alleen kan beantwoorden. Met een zoon die als voetballer aardig aan de weg timmert, kan ik mij heel goed voorstellen dat zijn prioriteit elders komt te liggen en bovendien beginnen de jaren langzamerhand ook te tellen. Hoewel hij zelden of nooit een training overslaat, wordt de snelheid en de diepgang elk seizoen toch 'n tikkeltje minder en moet de robuuste spits het meer en meer van zijn techniek, zijn inzicht en zijn gevoel voor de juiste plek hebben. Dat neemt echter niet weg dat Robert Minks in de voorbije dertien seizoenen bij en voor Wéé Péé Béé absoluut "'n blinkertje" is geweest en dat daarbij bovendien regelmatig het voorvoegsel "uit" op zijn plaats was.
Pengel.
Lees ook:
Er werd nog op straat gevoetbald of in de hokjes van de veemarkt. Poten was het ritueel, waarbij de besten altijd als eerste werden gekozen. De politie die zo maar jouw moeizaam bijeen gespaarde leren voetbal van Janssen Sport in beslag nam. en lek stak. Pupillen die toen nog welpen heetten en alleen op zomeravonden tegen elkaar voetbalden. Elftalfoto's van ESSO en Panini-plaatjes werden verzameld en bij de sigarenzaak van Auke Modderman op de Oosterdiek stond, of de wedstrijd van jouw elftal was afgelast. Velen zullen zich die tijd van weleer herinneren. In die tijd waren drie corners nog gewoon een PENGEL
|
SOCIAL
|