De bal rolt weer ....
|
Eerder dit seizoen eindigde de heenwedstrijd in Sneek in een 2-1 overwinning voor de Snekers. Han van Dijk en Rik Weening zorgden toen voor een 2-0 voorsprong, waarna Bart Posthouwer het namens SDC Putten tien minuten voor tijd nog even spannend maakte. Het was in de tweede thuiswedstrijd de tweede overwinning voor de formatie van trainer Jan Vlap. Daarmee steeg ONS Sneek naar plek twee en daarvan werd na afloop met een afbeelding pagina 894 van teletekst op sociale media vol trots melding gemaakt.
|
SDC Putten stond na de wedstrijd in Sneek samen met Noordscheschut puntloos onderaan. In de drie daaropvolgende wedstrijden was nauwelijks sprake van enige verbetering, al werd in de thuiswedstrijd tegen Buitenpost wel het eerste puntje bijgeschreven. Nadien pakte men tegen DETO Twenterand, Noordscheschut, AZSV, Asv De Dijk en Flevo Boys echter de volle buit, speelde men gelijk tegen AVV Swift en werd alleen nog bij de titelkandidaten SC Genemuiden en RKAV Volendam c.q. van Berkum verloren met als gevolg dat men is opgeklommen naar plek elf.
ONS Sneek is in diezelfde tijdspanne afgedaald naar de voorlaatste plek en vooral de wijze waarop men in aantal duels acteerde, moet zorgen baren. Dat leidde in ieder geval bij de doorgaans zeer positieve scribent van de voorbeschouwingen en de wedstrijdverslagen op de binnenkort vernieuwde en alsdan hopelijk geactualiseerde website van de oranjehemden tot de opmerking, dat we ONS Sneek behoudens de eerste wedstrijd tegen Flevo Boys te weinig hebben zien schitteren.
Voor trainer Jan Vlap die tot aan zijn herintreding bij de Sneker club met uitzondering van een korte periode als interim-trainer van ASV Dronten vrijwel alleen om de prijzen streed en er met de regelmaat van een Zwitsers uurwerk één bijschreef, is de actuele situatie ook nieuw, al was de start vorig seizoen natuurlijk ook al niet al te denderend. Het is echter nog te vroeg om naast de voeten ook de moed in de schoenen te laten zakken, want om de eerder aangehaalde auteur te citeren: “het verschil is nog te overzien”. Het verschil met de veilige twaalfde plek bedraagt namelijk maar vier punten, maar als dat verder oploopt, dan krijgt het toch al gauw het karakter van een kloof.
In dat kader lijkt een overwinning noodzaak, te meer omdat directe concurrenten als Asv De Dijk en NSC Nijkerk komende zaterdag niet op voorhand kansloos zijn. Hoewel SDC Putten op eigen terrein zeker niet onfeilbaar is, zal dat lastig worden, te meer omdat men de ruimtes op de Putter Eng aardig eng weet te houden. Op de eigen “tatami” incasseerde men tot nu toe namelijk slechts vier “wasabies”. Aan de andere kant zal de productie met acht thuistreffers weinigen schrik aanjagen en lijkt een echte nunmer negen in de selectie te ontbreken. Die bevat met Mark Bouwman (DVS ’33), Kevin Schmidt (Achilles ’29) en Jordi van Slem (DVS ’33_ overigens wel een aantal namen die ONS Sneek eerder in de derde divisie is tegengekomen, terwijl Jan Vlap in zijn periode als trainer van ASV Dronten Vincent ter Brug onder zijn hoede had.
Wie Vlap zaterdag onder zijn hoede neemt, is bij het schrijven van deze voorbeschouwing nog niet bekend. Degenen die door de oefenmeester uitverkoren worden, zullen echter beduidend beter voor de dag moeten komen dan tegen Berkum Zij - en ook de spelers die na dit seizoen hun geluk elders beproeven - zullen met heel hun ziel en zaligheid het gevecht moeten aangaan om enerzijds de ruimtes op de Putter Eng minder eng te laten lijken en anderzijds om die met de voorliggende opponenten niet te ruim te laten worden.
Onderlinge resultaten:
2021-2022: ONS Sneek - SDC Putten 2-1 (competitie)
ONS Sneek is in diezelfde tijdspanne afgedaald naar de voorlaatste plek en vooral de wijze waarop men in aantal duels acteerde, moet zorgen baren. Dat leidde in ieder geval bij de doorgaans zeer positieve scribent van de voorbeschouwingen en de wedstrijdverslagen op de binnenkort vernieuwde en alsdan hopelijk geactualiseerde website van de oranjehemden tot de opmerking, dat we ONS Sneek behoudens de eerste wedstrijd tegen Flevo Boys te weinig hebben zien schitteren.
Voor trainer Jan Vlap die tot aan zijn herintreding bij de Sneker club met uitzondering van een korte periode als interim-trainer van ASV Dronten vrijwel alleen om de prijzen streed en er met de regelmaat van een Zwitsers uurwerk één bijschreef, is de actuele situatie ook nieuw, al was de start vorig seizoen natuurlijk ook al niet al te denderend. Het is echter nog te vroeg om naast de voeten ook de moed in de schoenen te laten zakken, want om de eerder aangehaalde auteur te citeren: “het verschil is nog te overzien”. Het verschil met de veilige twaalfde plek bedraagt namelijk maar vier punten, maar als dat verder oploopt, dan krijgt het toch al gauw het karakter van een kloof.
In dat kader lijkt een overwinning noodzaak, te meer omdat directe concurrenten als Asv De Dijk en NSC Nijkerk komende zaterdag niet op voorhand kansloos zijn. Hoewel SDC Putten op eigen terrein zeker niet onfeilbaar is, zal dat lastig worden, te meer omdat men de ruimtes op de Putter Eng aardig eng weet te houden. Op de eigen “tatami” incasseerde men tot nu toe namelijk slechts vier “wasabies”. Aan de andere kant zal de productie met acht thuistreffers weinigen schrik aanjagen en lijkt een echte nunmer negen in de selectie te ontbreken. Die bevat met Mark Bouwman (DVS ’33), Kevin Schmidt (Achilles ’29) en Jordi van Slem (DVS ’33_ overigens wel een aantal namen die ONS Sneek eerder in de derde divisie is tegengekomen, terwijl Jan Vlap in zijn periode als trainer van ASV Dronten Vincent ter Brug onder zijn hoede had.
Wie Vlap zaterdag onder zijn hoede neemt, is bij het schrijven van deze voorbeschouwing nog niet bekend. Degenen die door de oefenmeester uitverkoren worden, zullen echter beduidend beter voor de dag moeten komen dan tegen Berkum Zij - en ook de spelers die na dit seizoen hun geluk elders beproeven - zullen met heel hun ziel en zaligheid het gevecht moeten aangaan om enerzijds de ruimtes op de Putter Eng minder eng te laten lijken en anderzijds om die met de voorliggende opponenten niet te ruim te laten worden.
Onderlinge resultaten:
2021-2022: ONS Sneek - SDC Putten 2-1 (competitie)
L.S.C. 1890 - LAC Frisia 1883
tweede klasse K - zondag
Zondag 6 maart 2022 - 14.00 uur
Sportpark Leeuwarderweg - Sneek
Met de nederlaag in en tegen Dalen ging toch een kleine streepje door de Sneker titelaspiraties en met de duels tegen LAC Frisia 1883 en SV Epe (13 maart) in het verschiet, staat LSC 1890 in de eerste weken van het 133ste levensjaar tegen resp. de nummer drie en de lijstaanvoerder dan ook voor de niet geringe opdracht om die aspiraties weer nieuw leven in te blazen.
In beide wedstrijden geldt wat dat betreft alleen de winst. Im het seizoen 2019-2020 slaagden de Snekers bij de laatste krachtmeting (tevens de laatste wedstrijd voor de coronastop) aan de Leeuwarderweg met het toen nog door Marcel Valk getrainde LAC Frisia 1883 daarin.
Marco da Silva en Tom Doldersum zorgden toen kort na rust voor een 2-0 voorsprong, waarna Jorn Wester en René Cnossen na de aansluiting het karwei voltooiden. |
Op sportpark Leeuwarderweg ging vorige week woensdag eindelijk de eerste paal voor de nieuwe kleedaccommodatie de grond in. De verwachting is dat de bouw van de kleedkamers en aanverwante ruimten in oktober van dit jaar gereed zal zijn en dat LSC 1890 dan de nieuwe accommodatie in gebruik kan nemen. |
Eerder dat seizoen liep LSC 1890 in het mes van Douwe Wim Terpstra en Tarik Bourakba - beide nu actief in de kleuren van de “Königsblauen” - waarna Jacco van der Goot in de toegevoegde tijd de pijn iets verzachtte. Die pijn werd vorig seizoen verdeeld, want toen hielden beide elkaar op de Magere Weide met 1-1 in evenwicht. Bradley Steensma zette LSC 1890 toen na twintig minuten op voorsprong en kort voor rust maakte Max Huiskamp (nu Buitenpost) namens LAC Frisia 1883 gelijk.
LAC Frisia 1883 dat wordt getraind door voormalig Waterpoort Boys-trainer Daniël Schmidt, is zoals hiervoor al werd vermeld, de nummer drie van de ranglijst. Die positie wekt geen verbazing, want na de “Abstieg” in de lente van 2018 was de Leeuwarder club in 2K in de daaropvolgende twee seizoenen steeds in de hoogste regionen te vinden en in het eerste seizoen in de tweede klasse kreeg men via de play offs zelfs de kans om het verloren gegane terrein meteen weer te heroveren. Die extra mars leverde echter geen trompetgeschal op en een jaar later kwam men om de bekende reden niet eens aan het toetje toe, omdat het diner vroegtijdig werd afgebroken.
De Leeuwarders raakten in de voorbije seizoenen nogal wat kwaliteit kwijt. Zo weekte LSC 1890 of misschien beter: trainer Marcel Valk in alfabetische volgorde Tarik Bourakba, Douwe Wim Terpstra en Noël Wever los, terwijl de al genoemde Max Huiskamp naar de Blauwkes vertrok. De gevolgen bleven echter binnen de perken, want met twintig uit tien presteert LAC Frisia ook dit seizoen weer naar behoren.
Die oogst is de optelsom van overwinningen op Dalen, Drachten, SC Emmeloord, GAVC, Oerterp en Zuidwolde en van doelpuntloze remises tegen EMMS en Pesse, waarbij men het laatste resultaat toch ietwat teleurstellend kan noemen. Tegen koploper SV Epe en Beilen was de teleurstelling voor de “lakskun” nog groter, al was het verschil in beide wedstrijden marginaal. Het mag dan ook duidelijk zijn, dat LSC 1890 te maken krijgt met een tegenstander van formaat die met de 16-jarige Roan van der Weij - bij de LSC Classics al twee keer winnaar van de Late Dikkerboom Bokaal voor de beste speler - één van de grotere talenten op de Friese velden binnen de lijnen brengt.
Ook een compleet LSC 1890 brengt met spelers als Tom Doldersum en Maarten Kingma talentvolle spelers binnen de lijnen. De ogen zullen zondag echter vooral op de voormalige Frisianen gericht zijn, want voor hen is het weerzien met LAC Frisia 1883 natuurlijk een speciaal duel. Of dat ook het beste in hen naar boven brengt, is afwachten. Zij en hun ploeggenoten zullen echter beter bij de les moeten zijn dan in en tegen Dalen, want anders is het niet ondenkbaar dat de titelaspiraties van “the Bues” al richting de ongetwijfeld goedgevuld koelkast gaan.
Onderlinge resultaten:
2020-2021: LAC Frisia 1883 - LSC 1890 1-1 (competitie)
2019-2020: LSC 1890 - LAC Frisia 1883 4-1 (competitie)
2019-2020: LAC Frisia 1883 - LSC 1890 2-1 (competitie)
LAC Frisia 1883 dat wordt getraind door voormalig Waterpoort Boys-trainer Daniël Schmidt, is zoals hiervoor al werd vermeld, de nummer drie van de ranglijst. Die positie wekt geen verbazing, want na de “Abstieg” in de lente van 2018 was de Leeuwarder club in 2K in de daaropvolgende twee seizoenen steeds in de hoogste regionen te vinden en in het eerste seizoen in de tweede klasse kreeg men via de play offs zelfs de kans om het verloren gegane terrein meteen weer te heroveren. Die extra mars leverde echter geen trompetgeschal op en een jaar later kwam men om de bekende reden niet eens aan het toetje toe, omdat het diner vroegtijdig werd afgebroken.
De Leeuwarders raakten in de voorbije seizoenen nogal wat kwaliteit kwijt. Zo weekte LSC 1890 of misschien beter: trainer Marcel Valk in alfabetische volgorde Tarik Bourakba, Douwe Wim Terpstra en Noël Wever los, terwijl de al genoemde Max Huiskamp naar de Blauwkes vertrok. De gevolgen bleven echter binnen de perken, want met twintig uit tien presteert LAC Frisia ook dit seizoen weer naar behoren.
Die oogst is de optelsom van overwinningen op Dalen, Drachten, SC Emmeloord, GAVC, Oerterp en Zuidwolde en van doelpuntloze remises tegen EMMS en Pesse, waarbij men het laatste resultaat toch ietwat teleurstellend kan noemen. Tegen koploper SV Epe en Beilen was de teleurstelling voor de “lakskun” nog groter, al was het verschil in beide wedstrijden marginaal. Het mag dan ook duidelijk zijn, dat LSC 1890 te maken krijgt met een tegenstander van formaat die met de 16-jarige Roan van der Weij - bij de LSC Classics al twee keer winnaar van de Late Dikkerboom Bokaal voor de beste speler - één van de grotere talenten op de Friese velden binnen de lijnen brengt.
Ook een compleet LSC 1890 brengt met spelers als Tom Doldersum en Maarten Kingma talentvolle spelers binnen de lijnen. De ogen zullen zondag echter vooral op de voormalige Frisianen gericht zijn, want voor hen is het weerzien met LAC Frisia 1883 natuurlijk een speciaal duel. Of dat ook het beste in hen naar boven brengt, is afwachten. Zij en hun ploeggenoten zullen echter beter bij de les moeten zijn dan in en tegen Dalen, want anders is het niet ondenkbaar dat de titelaspiraties van “the Bues” al richting de ongetwijfeld goedgevuld koelkast gaan.
Onderlinge resultaten:
2020-2021: LAC Frisia 1883 - LSC 1890 1-1 (competitie)
2019-2020: LSC 1890 - LAC Frisia 1883 4-1 (competitie)
2019-2020: LAC Frisia 1883 - LSC 1890 2-1 (competitie)
Workum - Sneek Wit Zwart
derde klasse A - zaterdag
Zaterdag 5 maart 2022 - 15.00 uur
Sportpark De Rolpeal - Workum
📸 Nico Altenburg
Daar waar Sneek Wit Zwart voor de coronastop nog onaantastbaar leek, legde SVM Marknesse afgelopen zaterdag de kwetsbaarheid van de ploeg van trainer Carlo Rietdijk bloot. Op de eerste seizoensnederlaag viel vanuit Sneker perspectief dan ook weinig af te dingen, al waren er wel verzachtende omstandigheden. Zo ontbraken een aantal spelers op het appèl, waren een paar net terug van een skivakantie en was het pas het eerste optreden om “het eggie”, omdat de KNVB in al zijn wijsheid had besloten om eerst eerder geannuleerde wedstrijden in te plannen en omdat de wit-zwarten vanwege corona tegen Heerenveense Boys verstek moesten laten gaan.
Die wedstrijd staat nu voor volgende week dinsdag op het programma, maar eerst wacht de Snekers de clash met lijstaanvoerder Workum. Die krachtmeting is vanuit Sneker perspectief - en zeker na de nederlaag van afgelopen zaterdag - van eminent belang om maar niet te spreken van een wedstrijd van de waarheid. Immers bij verlies dreigt een identieke situatie als in het seizoen 2019-2020, toen Workum de Snekers ook de loef afstak en met een voorsprong van zes punten aan het voorjaar begon.
Dat verschil werd toen o.a. bewerkstelligd doordat Workum de onderlinge confrontatie op Tinga in zijn voordeel wist te beslechten. Nadat Jordy Heeres de gasten op voorsprong had gezet en Kevin Huitema de achterstand ongedaan had gemaakt, leek het die middag op een deling van de punten uit te draaien, totdat Jorrit Miedema in de voorlaatste minuut anders besliste en met een late treffer de Snekers zonder lach op het gezicht achterliet.
Met het oog op de titel en promotie naar de tweede klasse kreeg Workum daarmee de beste papieren in handen. Die klasse is voor de club overigens geen onbekend terrein, want tussen het midden van de jaren zestig en het eerste seizoen na het millennium kwam men gedurende vijf periodes in totaal 22 seizoenen op dat niveau uit. Na de degradatie in 2001 bleek twee jaar later ook de derde klasse te hoog gegrepen. Twee jaar later vierde men als kampioen zijn comeback, maar de herintreding werd niet in een permanent dienstverband omgezet. Zeven jaar later zette men via de play offs echter weer de stap omhoog en sinds het het seizoen 2013-2014 beschikt men in de derde klasse over wat men een vaste aanstelling zou kunnen noemen.
Na die terugkeer behoorde Workum op een enkele uitzondering na steeds tot de kanshebbers. Drie keer eindigde de ploeg als derde en twee keer als vierde, waarbij men vijf keer in de nacompetitie om promotie naar de tweede klasse vocht. Succes bleef echter uit, waarna in 2019-2020 vanwege corona een streep door de titelkansen ging en vorig seizoen met een handvol wedstrijden tekort duurde om uitspraken over die kansen te (kunnen) doen.
Dit seizoen is men echter weer volop in de race en voert men na iets meer dan een derde van de competitie en met dank aan SVM Marknesse de ranglijst aan. De competitie begon voor de ploeg van trainer Jente Bootsma met een gelijkspel tegen Scharnegoutum ’70 nog ietwat teleurstellend, maar nadien bond men negen keer de oppositie aan de zegekar en een aantal keren ook nog eens zeer overtuigend. Dat deed men - en dat is zonder meer knap - in hoofdzaak met spelers die allemaal in het rood volwassen zijn geworden. Van de huidige A-selectie hebben dan ook maar vier “jugadors" i.c. Eise Feenstra, Reindert Miedema, Theo Nota en Ruben Ybema een verleden bij een andere vereniging, al is laatstgenoemde natuurlijk wel een kind van de club.
Die club en zeker de acteurs met een Sneek Wit Zwart-verleden (Reinder Miedema, Theo Nota en Ruben Ybema) zal c.q. zullen er ongetwijfeld op gebrand zijn om de droom over de herbeleving van wat men de gouden eeuw (lees: de tweede klasse) zou kunnen noemen, in leven te houden. Aan de andere kant zal Sneek Wit Zwart dat niet over de geschorste Age Hains Boersma kan beschikken, er alles aan doen om de uitglijder van afgelopen zaterdag weg te poetsen en om de oude pikorde in drie A weer te herstellen. Dat lukt alleen wanneer men ten opzichte van het duel tegen SVM Marknesse stappen weet te maken, want anders dreigt voor Sneek Wit Zwart gewoon een identieke situatie als in 2019-2020.
Onderlinge resultaten:
2019-2020: Sneek Wit Zwart - Workum 1-2 (competitie)
Die wedstrijd staat nu voor volgende week dinsdag op het programma, maar eerst wacht de Snekers de clash met lijstaanvoerder Workum. Die krachtmeting is vanuit Sneker perspectief - en zeker na de nederlaag van afgelopen zaterdag - van eminent belang om maar niet te spreken van een wedstrijd van de waarheid. Immers bij verlies dreigt een identieke situatie als in het seizoen 2019-2020, toen Workum de Snekers ook de loef afstak en met een voorsprong van zes punten aan het voorjaar begon.
Dat verschil werd toen o.a. bewerkstelligd doordat Workum de onderlinge confrontatie op Tinga in zijn voordeel wist te beslechten. Nadat Jordy Heeres de gasten op voorsprong had gezet en Kevin Huitema de achterstand ongedaan had gemaakt, leek het die middag op een deling van de punten uit te draaien, totdat Jorrit Miedema in de voorlaatste minuut anders besliste en met een late treffer de Snekers zonder lach op het gezicht achterliet.
Met het oog op de titel en promotie naar de tweede klasse kreeg Workum daarmee de beste papieren in handen. Die klasse is voor de club overigens geen onbekend terrein, want tussen het midden van de jaren zestig en het eerste seizoen na het millennium kwam men gedurende vijf periodes in totaal 22 seizoenen op dat niveau uit. Na de degradatie in 2001 bleek twee jaar later ook de derde klasse te hoog gegrepen. Twee jaar later vierde men als kampioen zijn comeback, maar de herintreding werd niet in een permanent dienstverband omgezet. Zeven jaar later zette men via de play offs echter weer de stap omhoog en sinds het het seizoen 2013-2014 beschikt men in de derde klasse over wat men een vaste aanstelling zou kunnen noemen.
Na die terugkeer behoorde Workum op een enkele uitzondering na steeds tot de kanshebbers. Drie keer eindigde de ploeg als derde en twee keer als vierde, waarbij men vijf keer in de nacompetitie om promotie naar de tweede klasse vocht. Succes bleef echter uit, waarna in 2019-2020 vanwege corona een streep door de titelkansen ging en vorig seizoen met een handvol wedstrijden tekort duurde om uitspraken over die kansen te (kunnen) doen.
Dit seizoen is men echter weer volop in de race en voert men na iets meer dan een derde van de competitie en met dank aan SVM Marknesse de ranglijst aan. De competitie begon voor de ploeg van trainer Jente Bootsma met een gelijkspel tegen Scharnegoutum ’70 nog ietwat teleurstellend, maar nadien bond men negen keer de oppositie aan de zegekar en een aantal keren ook nog eens zeer overtuigend. Dat deed men - en dat is zonder meer knap - in hoofdzaak met spelers die allemaal in het rood volwassen zijn geworden. Van de huidige A-selectie hebben dan ook maar vier “jugadors" i.c. Eise Feenstra, Reindert Miedema, Theo Nota en Ruben Ybema een verleden bij een andere vereniging, al is laatstgenoemde natuurlijk wel een kind van de club.
Die club en zeker de acteurs met een Sneek Wit Zwart-verleden (Reinder Miedema, Theo Nota en Ruben Ybema) zal c.q. zullen er ongetwijfeld op gebrand zijn om de droom over de herbeleving van wat men de gouden eeuw (lees: de tweede klasse) zou kunnen noemen, in leven te houden. Aan de andere kant zal Sneek Wit Zwart dat niet over de geschorste Age Hains Boersma kan beschikken, er alles aan doen om de uitglijder van afgelopen zaterdag weg te poetsen en om de oude pikorde in drie A weer te herstellen. Dat lukt alleen wanneer men ten opzichte van het duel tegen SVM Marknesse stappen weet te maken, want anders dreigt voor Sneek Wit Zwart gewoon een identieke situatie als in 2019-2020.
Onderlinge resultaten:
2019-2020: Sneek Wit Zwart - Workum 1-2 (competitie)
Delfstrahuizen - Waterpoort Boys
vierde klasse A - zaterdag
Zaterdag 5 maart 2022 - 14.30 uur
Sportpark De Kampen - Delfstrahuizen
📸 Henk van der Veer
Hoewel de veldverhouding in balans was, leek Waterpoort Boys toen het personele evenwicht door een rode kaart werd verstoord, tegen koploper Foarút toch het onderspit te moeten delven. De gele hesjes stroopten met tien man echter de mouwen nog iets verder op en sleepten op de valreep nog een overigens verdiend punt uit het vuur, waaraan men gisteravond in de streekderby tegen TOP ’63 met 2-1 overwinning nog eens drie toevoegde.
Die opbrengst was in ieder geval stukken beter dan die in de laatste confrontaties met Delfstrahuizen dat komende zaterdag als gastheer van de Snekers optreedt. In het seizoen 2019-2020 verloor Waterpoort op eigen terrein met de verdienstelijk debuterende Fabian Vermaning in de basis met 1-3 van de withemden, waarbij Yoran Korstra zich met drie treffers zich tot de grote plaaggeest van de Snekers ontpopte. Een jaar later was het resultaat vanuit Sneker perspectief nog desastreuzer, want in speelronde één ging de formatie van trainer Sido Postma op De Kampen met maar liefst 6-0 onderuit.
In die beide jaargangen werd de competitie niet afgerond. In 2019-2020 toen er nog een behoorlijk aantal wedstrijden werd afgewerkt, behoorde Delfstrahuizen tot de top, al liep AVC toen wel voor de muziek uit. Dit seizoen is dat niet anders, want ook nu neemt men - samen met QVC - plek vier in en heeft men met een wedstrijd minder zelfs uitzicht op meer. Die vierde plek werd bereikt door zeges tegen het al genoemde AVC, SC Franeker, HJSC, SV NOK. TOP ’36 en De Wâlde. Tegen SC Bolsward, Creil-Bant, Foarút en Sleat ging de formatie van trainer Jonne Boonstra onderuit, iets wat zeker geen schade is als men bedenkt dat van dat kwartet er drie tot de titelkandidaten behoren.
Delfstrahuizen dat in 1934 werd opgericht, kende tot vlak na de eeuwwisseling een afwisselend prestatiepalet, waarbij het niveau zich uitstrekt van de tweede klasse van de onderbond tot de derde klasse van de KNVB. In het eerste jaar na het millennium begon een periode van voorspoed, waarbij de hoofdmacht in een aantal jaren opklom van de zesde naar de derde klasse. Na zeven jaar moest men echter weer een stap terug doen, maar een jaar later keerde men weer terug en maakte men nog eens drie jaar deel uit van de vakbond van derdeklassers.
Aan het eind van het seizoen 2015-2016 moest men met slechts elf punten weer een stap terug doen, waarna Martin de Jong de opdracht kreeg om Delfstrahuizen weer omhoog te brengen. De Jong hield het in maart 2018 echter voor gezien, waarna de club toenmalig Sneek Wit Zwart-spits Gerben Visser als trainer aanstelde. De goaltjesdief bleek ook het trainersvak in de vingers te hebben en sloot het seizoen als vierde af. In het seizoen daarop nestelde hij zich in de veilige middenmoot, waarna hij in het eerste coronaseizoen met het vlaggenschip van “Dolsterhûzen”, zoals hiervoor al werd vermeld, tegen de top aan schuurde.
In dat seizoen draaide Waterpoort Boys overigens ook in de top mee, want toen de stekker eruit ging stond het vlaggenschip van de Sneker cultclub derde en daarmee net een treetje hoger dan Delfstrahuizen. In het daaropvolgende seizoen was de start van de Snekers met o.a. de al gememoreerde oorwassing op De Kampen daarentegen een stuk minder en ook dit seizoen oogstte men in de eerste speelronden weinig applaus.
Sinds medio november krijgt de ploeg de handen echter steeds meer op elkaar maar of dat voldoende is om Delfstrahuizen te bedwingen, valt moeilijk in te schatten. Op papier heeft de thuisclub de betere geloofsbrieven, maar als de geelhemden dezelfde energie en veerkracht in de wedstrijd leggen als tegen koploper Foarút en tegen TOP ’63, dan valt er voor Waterpoort Boys dat uit de laatste vijf wedstrijden dertien punten haalde, aan de boorden van het Tjeukemeer misschien toch iets te halen en kan men wellicht de smadelijke nederlaag van vorig seizoen naar de vergetelheid verwijzen.
Onderlinge resultaten:
2020-2021: Delfstrahuizen - Waterpoort Boys 6-0 (competitie)
2019-2020: Waterpoort Boys - Delfstrahuizen 1-3 (competitie)
Die opbrengst was in ieder geval stukken beter dan die in de laatste confrontaties met Delfstrahuizen dat komende zaterdag als gastheer van de Snekers optreedt. In het seizoen 2019-2020 verloor Waterpoort op eigen terrein met de verdienstelijk debuterende Fabian Vermaning in de basis met 1-3 van de withemden, waarbij Yoran Korstra zich met drie treffers zich tot de grote plaaggeest van de Snekers ontpopte. Een jaar later was het resultaat vanuit Sneker perspectief nog desastreuzer, want in speelronde één ging de formatie van trainer Sido Postma op De Kampen met maar liefst 6-0 onderuit.
In die beide jaargangen werd de competitie niet afgerond. In 2019-2020 toen er nog een behoorlijk aantal wedstrijden werd afgewerkt, behoorde Delfstrahuizen tot de top, al liep AVC toen wel voor de muziek uit. Dit seizoen is dat niet anders, want ook nu neemt men - samen met QVC - plek vier in en heeft men met een wedstrijd minder zelfs uitzicht op meer. Die vierde plek werd bereikt door zeges tegen het al genoemde AVC, SC Franeker, HJSC, SV NOK. TOP ’36 en De Wâlde. Tegen SC Bolsward, Creil-Bant, Foarút en Sleat ging de formatie van trainer Jonne Boonstra onderuit, iets wat zeker geen schade is als men bedenkt dat van dat kwartet er drie tot de titelkandidaten behoren.
Delfstrahuizen dat in 1934 werd opgericht, kende tot vlak na de eeuwwisseling een afwisselend prestatiepalet, waarbij het niveau zich uitstrekt van de tweede klasse van de onderbond tot de derde klasse van de KNVB. In het eerste jaar na het millennium begon een periode van voorspoed, waarbij de hoofdmacht in een aantal jaren opklom van de zesde naar de derde klasse. Na zeven jaar moest men echter weer een stap terug doen, maar een jaar later keerde men weer terug en maakte men nog eens drie jaar deel uit van de vakbond van derdeklassers.
Aan het eind van het seizoen 2015-2016 moest men met slechts elf punten weer een stap terug doen, waarna Martin de Jong de opdracht kreeg om Delfstrahuizen weer omhoog te brengen. De Jong hield het in maart 2018 echter voor gezien, waarna de club toenmalig Sneek Wit Zwart-spits Gerben Visser als trainer aanstelde. De goaltjesdief bleek ook het trainersvak in de vingers te hebben en sloot het seizoen als vierde af. In het seizoen daarop nestelde hij zich in de veilige middenmoot, waarna hij in het eerste coronaseizoen met het vlaggenschip van “Dolsterhûzen”, zoals hiervoor al werd vermeld, tegen de top aan schuurde.
In dat seizoen draaide Waterpoort Boys overigens ook in de top mee, want toen de stekker eruit ging stond het vlaggenschip van de Sneker cultclub derde en daarmee net een treetje hoger dan Delfstrahuizen. In het daaropvolgende seizoen was de start van de Snekers met o.a. de al gememoreerde oorwassing op De Kampen daarentegen een stuk minder en ook dit seizoen oogstte men in de eerste speelronden weinig applaus.
Sinds medio november krijgt de ploeg de handen echter steeds meer op elkaar maar of dat voldoende is om Delfstrahuizen te bedwingen, valt moeilijk in te schatten. Op papier heeft de thuisclub de betere geloofsbrieven, maar als de geelhemden dezelfde energie en veerkracht in de wedstrijd leggen als tegen koploper Foarút en tegen TOP ’63, dan valt er voor Waterpoort Boys dat uit de laatste vijf wedstrijden dertien punten haalde, aan de boorden van het Tjeukemeer misschien toch iets te halen en kan men wellicht de smadelijke nederlaag van vorig seizoen naar de vergetelheid verwijzen.
Onderlinge resultaten:
2020-2021: Delfstrahuizen - Waterpoort Boys 6-0 (competitie)
2019-2020: Waterpoort Boys - Delfstrahuizen 1-3 (competitie)
Warga - Black Boys
vierde klasse B - zondag
Donderdag 3 maart 2022 - 19.30 uur
Sportpark Warga - Warga
📸 Henk van der Veer
Black Boys kreeg afgelopen zondag tegen koploper MKV ’29 alle hoeken van het veld te zien en mocht doelman Ali Javidrad danken, dat de wedstrijd niet in een nederlaag met dubbele cijfers eindigde. Hoe de Snekers presteerden en zich presenteerden was op z’n zachtst gezegd niet al te best en deed de vraag opborrelen, of een afscheid van het prestatieve niveau voor de laatste twee seizoenen van het bestaan niet een betere optie zou zijn.
Voorlopig gaat/moet men echter op dat niveau verder en de eerstkomende wedstrijd voert de ploeg van trainer Richard Venema morgenavond naar Warga. Die wedstrijd werd anderhalve week geleden in verband met de weer- en terreinomstandigheden afgelast, waarna de ploeg van trainer André Onclin afgelopen zondag in Drachten aan de krachtmeting met ONB een punt overhield. Daarmee kwam het totaal op veertien en dat is na tien wedstrijden goed voor plek zeven.
Van die veertien punten behaalde de wit-groenen er tien op vreemde bodem. Op eigen terrein voegde men daar middels een zege op De Wâlden en een knap gelijkspel tegen titelkandidaat Bakkeveen nog eens vier aan toe. Met die resultaten op het netvlies lijkt Warga op vreemde bodem beter te gedijen dan op eigen terrein. Hoewel men op sportpark Warga nog maar vier keer in actie kwam, zou men daaruit kunnen concluderen dat er aan de H.J. Kooistrawei wellicht iets te halen valt.
De uitbalans van Black Boys is echter niet bemoedigend. Die vermeld slechts één zege en die werd ook nog eens op "eigen terrein" behaald, omdat de wedstrijd tegen SC Boornbergum ’80 vanwege terreinperikelen werd omgedraaid. Voor de laatste overwinning van de “All Blacks” in en tegen Warga moeten we overigens heel diep spitten, want die dateert uit het seizoen 1973-1974 (1-4). Daarna wist men nog twee keer een puntje te bemachtigen, waaronder in een serie beslissingswedstrijden die na afloop van het seizoen 2014-2015 noodzakelijk was.
Nadien vermeld de historie alleen maar nederlagen, al leek Black Boys een aantal jaren geleden even op weg om met die trend te breken. Toen zorgde Lars van Dijk namelijk voor een 0-2 voorsprong, maar uiteindelijk moest men toen toch het hoofd buigen. in de return ging de zwarte kin echter omhoog, want toen bleven de punten in Sneek. Nadat de al genoemde Lars van Dijk Black Boys op voorsprong had gezet, verdubbelde speler-trainer Lars Niemarkt de marge en hij zorgde na de aansluiting van Peter Talsma ook voor de definitieve beslissing. Die beslissing kwam een jaar later niet tot stand, omdat het duel toen na een 0-2 achterstand dankzij twee treffers van Dennis Niemarkt in 2-2 eindigde, al had Black Boys die middag meer verdiend.
Warga dat bij de jeugd met buurman WWS samenwerkt, werd in 1922 opgericht en viert later dit jaar het eeuwfeest. In die nu bijna honderdjarige historie was de derde klasse het hoogste niveau, waarop de hoofdmacht acteerde. In het voorjaar van 2003 maakte men voor het eerst kennis met dat niveau, maar dat avontuur duurde slechts één seizoen, waarna men een jaar later via de ommelandse route weer terugkeerde en vervolgens negen seizoenen achtereen als derdeklasser door het leven zou gaan.
Het waren wit-zwarte jaren, want of Warga deed mee om de prijzen, of men vocht voor lijfsbehoud. Zo ook in het de late lente van 2014 toen men via de al genoemde route het lidmaatschap van de derde klasse moest opzeggen. Twee jaar later vierde men als kampioen echter weer een comeback, waarna men opnieuw twee jaar lang tegen degradatie vocht. In het laatste seizoen ging die strijd al ruim voor het einde van het seizoen verloren en sindsdien is de vierde klasse weer het strijdtoneel. In die klasse viel men in het seizoen 2018-2019 net buiten de prijzen. Een seizoen later toen de competitie in maart werd stopgezet, nam men achter Black Boys de negende plek in en in oktober 2020 ging men - “for what it’s worth” - als nummer vier de coronastop in.
Bij een overwinning kan Warga daarbij in de buurt komen, al komt de concurrentie donderdag ook in actie. Black Boys had zoals we eerder lieten weten, met iets meer gogme en geluk ook hoger kunnen staan. Na wat de Zwartjes afgelopen zondag lieten zien, moeten we daarop terugkomen en lijkt een hogere positie eerlijk gezegd een utopie. De mannen van trainer Richard Venema schoten toen op veel, zo niet alle aspecten van het edele spel tekort, al ontbraken toen met Jordi Albada en Richard Nieuwland wel twee van de betere spelers. Niettemin gaf het toen vertoonde spel weinig aanleiding om voor de krachtmeting van morgenavond hoopvol te zijn, maar wie weet, weet Black Boys in en tegen Warga toch ons ongelijk te bewijzen.
Onderlinge resultaten:
2019-2020: Black Boys - Warga 2-2 (competitie)
2018-2019: Black Boys - Warga 3-1 (competitie)
2018-2019: Warga - Black Boys 4-2 (competitie)
Voorlopig gaat/moet men echter op dat niveau verder en de eerstkomende wedstrijd voert de ploeg van trainer Richard Venema morgenavond naar Warga. Die wedstrijd werd anderhalve week geleden in verband met de weer- en terreinomstandigheden afgelast, waarna de ploeg van trainer André Onclin afgelopen zondag in Drachten aan de krachtmeting met ONB een punt overhield. Daarmee kwam het totaal op veertien en dat is na tien wedstrijden goed voor plek zeven.
Van die veertien punten behaalde de wit-groenen er tien op vreemde bodem. Op eigen terrein voegde men daar middels een zege op De Wâlden en een knap gelijkspel tegen titelkandidaat Bakkeveen nog eens vier aan toe. Met die resultaten op het netvlies lijkt Warga op vreemde bodem beter te gedijen dan op eigen terrein. Hoewel men op sportpark Warga nog maar vier keer in actie kwam, zou men daaruit kunnen concluderen dat er aan de H.J. Kooistrawei wellicht iets te halen valt.
De uitbalans van Black Boys is echter niet bemoedigend. Die vermeld slechts één zege en die werd ook nog eens op "eigen terrein" behaald, omdat de wedstrijd tegen SC Boornbergum ’80 vanwege terreinperikelen werd omgedraaid. Voor de laatste overwinning van de “All Blacks” in en tegen Warga moeten we overigens heel diep spitten, want die dateert uit het seizoen 1973-1974 (1-4). Daarna wist men nog twee keer een puntje te bemachtigen, waaronder in een serie beslissingswedstrijden die na afloop van het seizoen 2014-2015 noodzakelijk was.
Nadien vermeld de historie alleen maar nederlagen, al leek Black Boys een aantal jaren geleden even op weg om met die trend te breken. Toen zorgde Lars van Dijk namelijk voor een 0-2 voorsprong, maar uiteindelijk moest men toen toch het hoofd buigen. in de return ging de zwarte kin echter omhoog, want toen bleven de punten in Sneek. Nadat de al genoemde Lars van Dijk Black Boys op voorsprong had gezet, verdubbelde speler-trainer Lars Niemarkt de marge en hij zorgde na de aansluiting van Peter Talsma ook voor de definitieve beslissing. Die beslissing kwam een jaar later niet tot stand, omdat het duel toen na een 0-2 achterstand dankzij twee treffers van Dennis Niemarkt in 2-2 eindigde, al had Black Boys die middag meer verdiend.
Warga dat bij de jeugd met buurman WWS samenwerkt, werd in 1922 opgericht en viert later dit jaar het eeuwfeest. In die nu bijna honderdjarige historie was de derde klasse het hoogste niveau, waarop de hoofdmacht acteerde. In het voorjaar van 2003 maakte men voor het eerst kennis met dat niveau, maar dat avontuur duurde slechts één seizoen, waarna men een jaar later via de ommelandse route weer terugkeerde en vervolgens negen seizoenen achtereen als derdeklasser door het leven zou gaan.
Het waren wit-zwarte jaren, want of Warga deed mee om de prijzen, of men vocht voor lijfsbehoud. Zo ook in het de late lente van 2014 toen men via de al genoemde route het lidmaatschap van de derde klasse moest opzeggen. Twee jaar later vierde men als kampioen echter weer een comeback, waarna men opnieuw twee jaar lang tegen degradatie vocht. In het laatste seizoen ging die strijd al ruim voor het einde van het seizoen verloren en sindsdien is de vierde klasse weer het strijdtoneel. In die klasse viel men in het seizoen 2018-2019 net buiten de prijzen. Een seizoen later toen de competitie in maart werd stopgezet, nam men achter Black Boys de negende plek in en in oktober 2020 ging men - “for what it’s worth” - als nummer vier de coronastop in.
Bij een overwinning kan Warga daarbij in de buurt komen, al komt de concurrentie donderdag ook in actie. Black Boys had zoals we eerder lieten weten, met iets meer gogme en geluk ook hoger kunnen staan. Na wat de Zwartjes afgelopen zondag lieten zien, moeten we daarop terugkomen en lijkt een hogere positie eerlijk gezegd een utopie. De mannen van trainer Richard Venema schoten toen op veel, zo niet alle aspecten van het edele spel tekort, al ontbraken toen met Jordi Albada en Richard Nieuwland wel twee van de betere spelers. Niettemin gaf het toen vertoonde spel weinig aanleiding om voor de krachtmeting van morgenavond hoopvol te zijn, maar wie weet, weet Black Boys in en tegen Warga toch ons ongelijk te bewijzen.
Onderlinge resultaten:
2019-2020: Black Boys - Warga 2-2 (competitie)
2018-2019: Black Boys - Warga 3-1 (competitie)
2018-2019: Warga - Black Boys 4-2 (competitie)
Er werd nog op straat gevoetbald of in de hokjes van de veemarkt. Poten was het ritueel, waarbij de besten altijd als eerste werden gekozen. De politie die zo maar jouw moeizaam bijeen gespaarde leren voetbal van Janssen Sport in beslag nam. en lek stak. Pupillen die toen nog welpen heetten en alleen op zomeravonden tegen elkaar voetbalden. Elftalfoto's van ESSO en Panini-plaatjes werden verzameld en bij de sigarenzaak van Auke Modderman op de Oosterdiek stond, of de wedstrijd van jouw elftal was afgelast. Velen zullen zich die tijd van weleer herinneren. In die tijd waren drie corners nog gewoon een PENGEL
|
SOCIAL
|