De eindbalans van 2017-2018
|
Waterpoort Boys
Derde klasse A - zaterdag Dertiende plaats - 26 punten uit 26 duels Nacompetitie: uitgeschakeld door Heeg na strafschoppen en gedegradeerd ⬇︎ 📸 v.v. Waterpoort Boys
Al voor het seizoen werd duidelijk dat Waterpoort Boys waarschijnlijk het hele jaar geen beroep op "aankoop" Andy de Vries zou kunnen doen en in de voorbeschouwing op deze jaargang werd dan ook gemeld, dat het smaldeel waarmee trainer Janco Croes de competitie in moest, wel eens een heel lastig seizoen tegemoet zou kunnen gaan. De eerste resultaten in de beker stemden nog hoopvol, al was de oppositie met tegenstanders als Beetgum en Lions '66 met alle respect niet al te uitbundig. Toen die van een zwaarder kaliber werd, liep de Wéé Péé Béé meteen averij op en kwam er een einde aan het bekeravontuur.
Daarbij viel kwam vooral het gebrek aan stootkracht op en dat bleef de hoofdmacht de rest van het seizoen achtervolgen en uiteindelijk kwam men na 26 wedstrijden niet verder dan een gemiddelde van één treffer per wedstrijd. In de eerste acht duels verloor Waterpoort Boys weliswaar maar drie keer, maar met de remises in de overige vijf duels bleef men onderin hangen. Dat zou het hele seizoen zo blijven en dat veranderde ook niet, toen de hoofdmacht eind november tegen De Wâlde voor het eerst het zoet der overwinning proefde. Na de winter werd met vier nederlagen op rij al snel duidelijk dat rechtstreekse handhaving voor Waterpoort Boys een hele toer zou worden en dat plaatsing voor de nacompetitie waarschijnlijk het maximaal haalbare zou zijn. Dat beeld leek met zeges op QVC, SC Bant en DWP even te veranderen, maar alle rekensommen konden vervolgens bliksemsnel de prullenbak in toen men zich als een ezel niet twee, maar zelfs drie keer aan dezelfde steen stootte. Door die nederlagen deed het degradatiespook zijn intrede op de geel-blauwe kant van het Schuttersveld. Door twee zeges en een gelijkspel in de laatste drie wedstrijden werd die geest echter weer verdreven, maar aan de nacompetitie - en dat was al weken klip en klaar - viel niet meer te ontkomen. Klip en klaar was ook dat die ontsnapping tot stand kwam tegen ploegen, waarvoor weinig meer op het spel stond en dat die resultaten niet als graadmeter konden dienen. Dat bleek in de nacompetitie, want evenals in eerdere wedstrijden vond Waterpoort Boys ook toen niet de sleutel om het slot (lees: het defensieve blok) te openen. Daardoor bleef de ploeg na negentig minuten en twee keer een kwartier verlenging op 1-1 steken, waarna het gebrek aan stootkracht in de daaropvolgende strafschoppenserie werd bevestigd en de volksclub na 21 seizoenen in afwisselend de tweede en de derde klasse naar de vierde klasse degradeerde. Black Boys
Vierde klasse A - zondag Elfde plaats - 32 punten uit 26 duels 📸 v.v. Black Boys/Janna Blom Fotografie
In de poulefase van de districtsbeker noord was de start niet echt overtuigend, al viel de puntendeling tegen derdeklasser SC Bolsward op zich verdienstelijk te noemen. Datzelfde etiket kon ook na de eerste drie speelronden op de prestaties van de Zwartjes geplakt worden en met het bezoek aan het tot dan puntloze Sint Jacob voor de deur had Black Boys zelfs uitzicht op de koppositie.
Boven de boomgrens ging het echter mis en vervolgens verloor men ook de volgende negen duels. Na de nipte nederlaag in en tegen Zwaagwesteinde in februari van dit jaar leek het lidmaatschap van de vierde klasse aan een zijden draadje te hangen en leek degradatie nog slechts een kwestie van tijd. Trainer Ed Laagland had toen evenals Elroy de Meer die in de voorbeschouwing op het seizoen nog over een plek in de top drie sprak, de handdoek al in de ring gegooid, terwijl sterkhouder Nicky de Vries de voetbalkicksen aan de welbekende wilgen had gehangen. Daarvoor keerde een andere sterkhouder i.c. Lars Niemarkt terug, terwijl Black Boys inmiddels Richard Venema als verantwoordelijke technische man naar voren had geschoven. Met hen en aan de hand van doelman Sander de Vries kwam na de al genoemde nederlaag tegen de "Westerein" de ommekeer en met een gelijkspel en drie zeges keerde Black Boys terug in het rijk der levenden. Bij die terugkeer liep men vervolgens tegen de latere kampioen SV THOR nog wel een behoorlijk tikje op, maar door vier opeenvolgende overwinningen op resp. Dronrijp, Oldeboorn, Nieuweschoot en Blue Boys en geholpen door de matige prestaties van een aantal directe concurrenten, kwam rechtstreekse handhaving op de zwarte zijde van het Schuttersveld meer en meer binnen handbereik. Die kwam vervolgens door twee opeenvolgende nederlagen tegen De Wâlden en Irnsum waarbij Black Boys nota bene een 4-1 voorsprong weggaf, weer vol onder druk te staan, maar na de zege op Nieuweschoot hadden de "All Blacks" in de laatste speelronde tegen het al gedegradeerde Blues Boys nog slechts één punt nodig om het verblijf in de vierde klasse zonder poespas te verlengen. Het werd een wedstrijd met een scenario dat zoals al bij het verslag werd vermeld, alleen Alfred Hitchcock had kunnen bedenken oftewel een thriller. Een paar minuten voor tijd stond Black Boys namelijk nog met 2-1 achter en met het oog op de andere velden leek men alsnog als herkanser tot de nacompetitie te worden veroordeeld. Dankzij een late treffer van Dennis Niemarkt volgde uiteindelijk vrijspraak en met die vrijspraak op zak staat Black Boys volgend seizoen gewoon weer op de deelnemerslijst van de vierde klasse. Sneek Wit Zwart ZM
Vijfde klasse A - zaterdag 🏆 Kampioen - 60 punten uit 20 duels 📸 v.v. Sneek Wit Zwart
Voordat er ook maar één balletje getrapt was, werd Sneek Wit Zwart ZM door de buitenwacht al tot de gedoodverfde kampioen uitgeroepen. Dat had alles te maken met de overtocht van een aantal ervaren spelers van zondag naar zaterdag, waardoor ZET EM een ongekende kwaliteitsimpuls kreeg. Het was even schrikken, toen die impuls zich in de eerste bekerwedstrijd niet uitbetaalde, maar daarna kwamen de troepen van Niels Boot en Fred Lodewijk op stoom en dat bleef zo tot en met de laatste wedstrijd.
In de overige bekerwedstrijden en in de competitie bleek de "mean machine" namelijk ongenaakbaar en dat leidde uiteindelijk eind april na een 8-1 overwinning bij SC Espel tot de rondrit op de platte kar. Het was één van de vele wedstrijden, waarin de Snekers het gaspedaal vol intrapten en hun surplus aan kwaliteit op niet mis te verstane wijze in de score en soms zelfs met dubbele cijfers tot uitdrukking brachten. Alleen in de duels met naaste belager MSC stond er enige spanning op en bleef de uitslag met twee keer 3-0 binnen de perken. Maar ook die ploeg slaagde er uiteindelijk niet in om ZET EM punten afhandig te maken. Dat lukte in twintig wedstrijden uiteindelijk niets en niemand en dus sloot de zaterdagtak van de wit-zwarten na twintig duels de competitie af met zeer indrukwekkende cijfers: twintig overwinningen, zestig punten, honderd en veertig voor en dertien tegen. Bij de totstandkoming van die prachtige cijfers was een niet onbelangrijke rol weggelegd voor het trio Tim Posthuma, Freerk de Jong en Patrick Veenstra oftewel de Péé Jéé Véé-express van ZET EM, die met resp. vijftig, vijf en twintig en drie en twintig treffers het leeuwendeel van de productie voor zijn rekening nam. Hoewel die treffers werden gemaakt in wat velen de kelderklasse plegen te noemen, droegen die bij aan een seizoen dat met recht het etiket "cum laude" verdiende. Een seizoen dat wanneer die titel binnen de grenzen van de Waterpoorstad zou worden vergeven, zonder meer goed zou zijn om als sportploeg van het jaar te worden aangemerkt en ook nog eens goed genoeg om volgend seizoen - en rekening houdende met de inmiddels gepleegde "aankopen" - ook in de vierde klasse als titelkandidaat te worden aangemerkt. |
Er werd nog op straat gevoetbald of in de hokjes van de veemarkt. Poten was het ritueel, waarbij de besten altijd als eerste werden gekozen. De politie die zo maar jouw moeizaam bijeen gespaarde leren voetbal van Janssen Sport in beslag nam. en lek stak. Pupillen die toen nog welpen heetten en alleen op zomeravonden tegen elkaar voetbalden. Elftalfoto's van ESSO en Panini-plaatjes werden verzameld en bij de sigarenzaak van Auke Modderman op de Oosterdiek stond, of de wedstrijd van jouw elftal was afgelast. Velen zullen zich die tijd van weleer herinneren. In die tijd waren drie corners nog gewoon een PENGEL
|
SOCIAL
|